ദുര്‍വ്യാഖ്യാനത്തിന്റെ കഴിവ്‌

ശ്രീ തുഞ്ചത്തെഴുത്തച്ഛനോടു ആദ്യമേ തന്നെ മാപ്പപേക്ഷ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു.

ഇതെന്റെ ആശയമല്ല - പണ്ടു പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ള മോശമായ തമാശയാണ്‌. അതു ഞാന്‍ ഒന്ന്‌ എന്റീകരിച്ച്‌ പോസ്റ്റുന്നു.

ഭാരതീയമായ എന്തിനെക്കുറിച്ചും എത്ര ദുഷിച്ചെഴുതുന്നുവോ അതാണ്‌ ബ്ലോഗില്‍ ഇഷ്ടമുള്ളത്‌ എന്ന പുതിയ അറിവും ഈ എഴുത്തിനു പ്രചോദനമായിരുന്നിരിക്കാം.

കേരളത്തില്‍ ജാതിവ്യവസ്ഥ ഒക്കെ കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന കാലം. അപ്പോഴാണ്‌ നമ്പൂരിയുടെ അടുത്തു വന്ന്‌ ഒരാള്‍ അറിയിച്ചു

"അറിഞ്ഞില്ലേ ശൂദ്രന്‍ രാമകഥ എഴുതുന്നു അത്രേ. ഇനിയിപ്പോ നാട്‌ എന്താകുമോ എന്തൊ"

നമ്പൂരി " ആര്‌? ആരെഴുതുന്നു?"

" ആ എഴുത്തശ്ശനേ, രാമായണം എഴുതുന്നു പോലും"

നമ്പൂരി " അതെയോ? ശിവ ശിവ, അതു കണ്ടുവോ?, വഷളന്‍ ഗദ്യത്തിലായിരിക്കും അല്ലേ?"

"അല്ല പദ്യത്തിലാണ്‌ നല്ല മലയാളത്തില്‍ തന്നെ."

നമ്പൂരി " നിങ്ങള്‍ വായിച്ചുവോ? എങ്ങനെ ഉണ്ട്‌ ഭാഷ?"

"അതല്ലേ അപകടം നന്നായി എഴുതുന്നു ഇനി ബാക്കിയുള്ളവര്‍ വായിച്ചും കൂടി തുടങ്ങിയാല്‍ വെടിപ്പായി- ഇതാ തുടക്കം കേട്ടോളൂ
"ശ്രീരാമ രാമ രാമ ശ്രീരാമചന്ദ്രാ ജയ
ശ്രീരാമ രാമ രാമ ശ്രീരാമഭദ്രാ ജയ--"
എന്നിങ്ങനെ പോന്നു നല്ല ഒഴുക്ക്‌. ഇപ്പോള്‍ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല"

നമ്പൂരി " എന്താ ഇപ്പൊ ചെയ്യുക? ഇതങ്ങനെ വിട്ടു കൊടുത്തു കൂടല്ലൊ ആട്ടെ എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി പറയൂ""

അതേ നോം കേട്ടത്‌ മൂപ്പര്‌ സ്വല്‍പം കഴിച്ചിട്ടാണ്‌ എഴുതുന്നത്‌ എന്നാണ്‌. നമുക്ക്‌ ആ കള്ളു ചെത്തങ്ങ്‌ നിര്‍ത്തിച്ചാലോ? കള്ളില്ല, എഴുത്തും ഇല്ല എന്താ?"

നമ്പൂരി " എങ്കില്‍ വേഗമാകട്ടെ ഈ നാട്ടില്‍ ഇനി കള്ളു ചെത്തണ്ടാ കൊടുക്കുക അറിയിപ്പ്‌"

അങ്ങനെ നമ്പൂരിമാര്‍ ആ നാട്ടിലെ കള്ളു ചെത്തു നിര്‍ത്തിക്കുവാന്‍ ആജ്ഞാപിച്ചു.ഈ സമയത്ത്‌ നമ്മുടെ എഴുത്തച്ഛന്‍ കിഷ്കിന്ധാകാണ്ഡം വരെ എഴുതിത്തീര്‍ത്തിരുന്നു.അടുത്ത ദിവസം എഴുതുവാന്‍ ഇരുന്നു. പക്ഷെ കഷ്ടം ദാഹജലം എത്തുന്നില്ല. കാരണം അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ അറിവായി നമ്പൂരിമാര്‍ കള്ളു ചെത്തു നിര്‍ത്തുവാന്‍ അജ്ഞാപിച്ചിരിക്കുന്നു.


കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു നമ്പൂരിമാര്‍ തുടര്‍ച്ചയായി അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്‌ - ഇല്ല കിഷ്കിന്ധാകാണ്ഡത്തില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കുന്നു. സന്തോഷം ഇനി അവന്‍ എഴുതില്ലല്ലൊ.

വീണ്ടും കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു. പഴയ ആള്‍ ഓടി വന്നു

" അതേ അറിഞ്ഞോ? ചതിച്ചു ദേ സുന്ദരകാണ്ഡം എഴുതി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു."

നമ്പൂരി" അതു വായിച്ചുവോ? കള്ളില്ലാതെ എഴുതിയതല്ലേ ഏല്‍ക്കില്ല"

"അങ്ങനെയല്ല ഹേ' പണ്ടൊക്കെ അയാള്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നത്‌ -

"ശ്രീരാമനാമം പാടിവന്ന പൈങ്കിളിപ്പെണ്ണേ
ശ്രീരാമ ചരിതം നീ ചൊല്ലീടു മടിയാതെ"
എന്നൊ,

"താര്‍മകള്‍ക്കന്‍പുള്ള തത്തേ വരികെടോ
താമസശീലമകറ്റേണമാശു നീ
രാമദേവന്‍ ചരിതാമൃതമിന്നിയു-
മാമോദമുള്‍ക്കൊണ്ടു ചൊല്ലൂ സരസമായ്‌"

എന്നൊ
"ബാലികേ ശുകകുലമൗലിമാലികേ
ഗുണശാലിനി ചാരുശീലേ ചൊല്ലീടു മടിയാതെ

എന്നൊക്കെയായിരുന്നെങ്കില്‍ഇപ്പോള്‍ കേട്ടോ

എന്തൊരു കവിതയാ-

"സകലശുകകുലവിമലതിലകിതകളേബരേ
സാരസ്യപീയൂഷ സാരസര്‍വസ്വമേ
കഥയമമ കഥയമമ കഥകളതിസാദരം
കാകുല്‍ സ്ഥലീലകള്‍ കേട്ടാല്‍ മതിവരാ"

ഈ ജാതി എഴുതി ത്തുടങ്ങിയാല്‍ നമ്മുടെ ഒക്കെ ഗതി എന്താകും?"

നമ്പൂരി " അതെയോ അതെങ്ങനെ? ആരാണ്‌ കള്ളു ചെത്തിയത്‌ നാമറിയാതെ അവനെ ഇവിടേ എത്തിക്കൂ."

" കള്ളല്ല, മറ്റവന്‍ കൊട്ടുവടി, ചെത്തു നിന്നപ്പോള്‍ ദേ അതിങ്ങത്തി അതിന്റെ പ്രഭാവം അല്ലാതെന്തു പറയാന്‍"

നമ്പൂരി " കള്ളു ചെത്തിക്കോട്ടെ ഇപ്പോള്‍ തന്നെ അറിയിക്കൂ. ഇതുപോലെ എഴുതുന്നതിനെക്കാള്‍ നല്ലത്‌ പഴയ കള്ളിന്റെ എഴുത്താണ്‌."

നമ്പൂരിയുടെ ആജ്ഞ പാലിക്കപ്പെട്ടു. കള്ളു ചെത്തു വീണ്ടും ആരംഭിച്ചു. കൊട്ടുവടി ഇല്ലാതായി. സുന്ദരകാണ്ഡം തീര്‍ത്തു കഴിഞ്ഞ രാമായണത്തിന്റെ യുദ്ധകാണ്ഡം തുടങ്ങുന്നു

"ശാരികപ്പൈതലേ ചൊല്ലുചൊല്ലിന്നിയുംചാരുരാമായണയുദ്ധം മനോഹരം--"


അനുബന്ധം

ഈ കൊട്ടുവടി പരിശൊധിച്ച അവസരത്തില്‍ എഴുതിയതാണെന്നു പറയപ്പെടുന്നു

"ഒന്നായ നിന്നെയിഹ രണ്ടെന്നു കണ്ടളവിലുണ്ടായൊരിണ്ടല്‍ ബത മിണ്ടാവതല്ല മമപണ്ടേ ക്കണക്കു വരുവാന്‍ നിന്‍ കൃപാവലികളൂണ്ടാകയെങ്കലിഹ നാരായണായ നമഃ.

കഴിച്ചപ്പോള്‍ ഒന്നായിരുന്ന നിന്നെ രണ്ടാണെന്നു തോന്നുന്നതുവരെയുള്ള അനുഭൂതികള്‍ ശരീതന്നെ, പക്ഷേ അളവില്‍ വന്ന കളിപ്പീര്‌ അതു വെളിയില്‍ പറയാന്‍ മടിയാണ്‌, അതുകൊണ്ട്‌ അതും കൂടി ശരിയാക്കി പണ്ടു കള്ളു വന്നിരുന്നത്രയും അളവും കൂടി വരുവാന്‍ നിന്റെ അനുഗ്രഹം എന്നിലുണ്ടാകണം എന്നാണു പോലും.

(ഇങ്ങനൊക്കെ എഴുതുമ്പോള്‍ ഇതു തമാശയാണെന്നും ശരിക്കുള്ള അര്‍ത്ഥം വേറേയാണെന്നും ഞാന്‍ എഴുതിയില്ലെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ മനസ്സിലാകും.എന്നാല്‍ ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ അങ്ങനെയല്ല )