ആയുർവേദമരുന്നുകൾക്ക് നിലവാരം ഉറപ്പിക്കാൻ നിയമം വരുന്നു. നല്ല കാര്യം. വളരെ നല്ല കാര്യം.
പക്ഷെ അത് എപ്രകാരം ആണ് നടപ്പിലാക്കുന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല.
മരുന്ന് കൊണ്ടുപോയി ലാബറട്ടറിയിൽ പരിശോധിക്കുമൊ?
എന്നിട്ട് അതിൽ രൂക്ഷത എത്രയുണ്ട്, സ്നിഗ്ദ്ധത എത്രയുണ്ട്, വീര്യം എന്താണ്, വിപാകരസം എന്താണ്, വാതശമനത്വം എത്രയുണ്ട്, കഫത്തെ കോപിപ്പിക്കുന്നതാണൊ എന്നൊക്കെ കണ്ടുപിടിക്കുമായിരിക്കും അല്ലെ?
എന്നിട്ട് കറക്റ്റ് ആയതിനു ലൈസൻസ് നൽകും
കടുകിട ഒന്നങ്ങോട്ടൊ ഒന്നിങ്ങോട്ടൊ പോയാൽ അവൻ ഔട്
ഹൊ കാലം പോയ പോക്കെ !!!
ഞങ്ങൾ കോട്ടക്കൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ചങ്കുവെട്ടിയിൽ ഉള്ള കെട്ടിടം ആയിരുന്നു കോളെജ്. അവിടത്തെ ഫുട്ബാൾ ഗ്രൗണ്ടിൽ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഓരോ ട്രക് വന്ന് കുറെ തൊലിയൊ, വേരൊ, ഞെരിഞ്ഞിലൊ ഒക്കെ ഉണക്കാൻ ഇടും. ഉണങ്ങി കഴിയുമ്പോൾ തിരികെ വാരിക്കൊണ്ടും പോകും. ഞങ്ങൾ ഓടുമ്പോൾ മിക്കപ്പോഴും ഞെരിഞ്ഞിൽ കാലിൽ തറച്ചു കയറും.
ഞാൻ പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഫുട്ബാൾ കോർട്ട് മുഴുവൻ നിരത്തി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഈ മരുന്നുകൾ എന്താണെന്ന് ആർ അറിയും?
ഒരു ടൺ കുറുന്തോട്ടി വേർ വേണം എന്നു പറഞ്ഞു എന്നു വിചാരിക്കുക. ആ കൊണ്ടു വരുന്ന ട്രക്കിൽ മാവിന്റെ വേരു നിറച്ചു കൊണ്ടു വന്നാലും ആരറിയും?
പണ്ട്യു അറംഗസീബിനെ പറ്റി പറഞ്ഞു കേട്ട ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.
ഒരിക്കൽ ഡൽഹിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പള്ളി ഇടിഞ്ഞു വീണ വർത്ത അദ്ദേഹത്തെ ആരോ വന്നു ധരിപ്പിച്ചു.
അദ്ദേഹം ആദ്യം ചോദിച്ച ചോദ്യം "അതിനു മുന്നിൽ നിന്ന ആല്മരത്തിനു കേടുവല്ലതും വന്നൊ"? എന്നായിരുന്നു അത്രെ
കാരണവും അദ്ദേഹം വിശദീകരിച്ചു "അല്ല പള്ളി വേണമെങ്കിൽ ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് പണിതുയർത്താം പക്ഷെ അതുപോലെ ഒരു ആല്മരം വേണം എങ്കിൽ കൊല്ലം അൻപതുവേണം"
എന്നു പറഞ്ഞതു പോലെ ആയുർവേദത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന പച്ച മരുന്നുകൾ താനെ വളർന്നു വരേണ്ടവ ആണ്. അതു ദിവസം തോറും ഓരോ ടൺ ഇങ്ങു പോരട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞാൽ അതിലെ അപ്രായോഗികത തലയിൽ ആൾതാമസം ഉള്ളവർക്കു മനസിലാകും
അപ്പോൾ ഈ ഉണ്ടാക്കുന്ന മരുന്ന് ശരിക്കുള്ള മരുന്നായിരിക്കണം എങ്കിൽ അത് സ്വയം പച്ച മരുന്നുകൾ പറിച്ചെടുത്ത് സ്വന്തമായി അന്നന്നത്തെ ആവശ്യത്തിനുള്ളത് അവരവർ ഉണ്ടാക്കുന്നതായിരിക്കണം
ആ രീതിയിൽ ഉണ്ടാക്കുവാൻ ആണ് ആചാര്യന്മാർ ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നത് എന്നും ഞാൻ കരുതുന്നു.
എന്നാൽ ഇന്ന് പച്ചമരുന്നു പോയിട്ട് മാവു കണ്ടാൽ പോലും തിരിച്ചറിയാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു തലമുറ അല്ലെ വളർന്നുവരുന്നത്.
ഒരിക്കൽ എന്റെ ഏട്ടന്റെ മകൻ വീട്ടിൽ വന്നു. ഒരു ചെടിച്ചട്ടിയിൽ വളർന്നു കായ്ച്ചു നിൽക്കുന്ന വെണ്ടക്ക കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ഒരതിശയം " ഹയ്യൊ ചിറ്റപ്പാ ഇതല്ലെ വെണ്ടക്കാ?" ഏതാണ്ടു ചന്ദ്രനിൽ നിന്നു വന്നതു പോലെ അവന്റെ ചോദ്യ കേട്ടു ഞാൻ ആയിരുന്നു നാണിച്ചത്.
ആ നിലയ്ക്ക് പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് ഏതെങ്കിലും ചെറുകിട വൈദ്യന്മാരുടെ സഹായം തേടി അവനവൻ ആവശ്യം ഉള്ള മരുന്നുകൾ ഉണ്ടാക്കി എടുത്താൽ അതു വിശ്വസിച്ചു കഴിക്കാം.
അതല്ല കെട്ടും മട്ടും മോടിയും പരസ്യവും പോകറ്റിൽ കിട്ടുന്ന കാശും കണ്ട് മരുന്നിനു ലൈസൻസ് കൊടുത്തു തുടങ്ങിയാൽ നല്ല ഒരു ശവപ്പെട്ടി കൂടി കരുതിക്കൊ ആയുർവേദത്തിനെ അടക്കാൻ
Thursday, March 29, 2012
Friday, March 23, 2012
ശിവാംബു - മൂത്രം ഒരനുബന്ധം
രോഗം എന്തു കൊണ്ടുണ്ടാകുന്നു?
ഈ ഒരു ചോദ്യം നിങ്ങളോട് ആണെങ്കില് നിങ്ങള് എന്ത് ഉത്തരം കൊടുക്കും?
ഒരു ആധുനിക ഡോക്റ്ററോട് ചോദിച്ചാല് കിട്ടാവുന്ന ഉത്തരത്തില് രോഗാണു ബാധ, ആഹാരവിഹാരങ്ങളില് ഉണ്ടാകുന്ന വ്യതിയാനങ്ങള് മാനസിക പ്രശ്നങ്ങള്, പാരമ്പര്യം തുടങ്ങി അനേകം കാരണങ്ങള് വരും
ശരി ആണ് ഇതെല്ലാം രോഗകാരണങ്ങള് തന്നെ
പക്ഷെ ഒരേ ആഹാരവിഹാരങ്ങള് അനുസരിക്കുന്ന ഒരേസ്ഥലത്തു ജീവിക്കുന്ന രണ്ടു പേരുണ്ടെങ്കില് അതി ഒരാള്ക്കു രോഗം വരുന്നതായും മറ്റൊരാള് രോഗമില്ലാത്തവനായും വരുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഇല്ലെ?
ഒരേ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ജനിച്ച ഇരട്ടകളില് പോലും ഈ വ്യത്യാസം കാണാം.
അതു കൊണ്ട് ആയുര്വേദം പറയുന്നത് ശരീരം രോഗത്തെ സ്വീകരിക്കത്തക്കവണ്ണം ബലക്കുറവുള്ളതാകുമ്പോഴാണ് രോഗം ഉണ്ടാകുന്നത് എന്നാണ്.
ഈ ബലക്കുറവിനു കാരണമായി മേല്പറഞ്ഞ പലതും ഉണ്ടെങ്കിലും വിശേഷമായി മറ്റൊന്നു കൂടി ആയുര്വേദം പറയുന്നു.
അത് പൂര്വജന്മകൃത പാപം ആണ്
"പൂര്വജന്മ കൃതം പാപം വ്യാധിരൂപേണ ജായതേ"
അതുകൊണ്ടു തന്നെ അത് അനുഭവിച്ചു തീര്ക്കുവാനുള്ള ഒരു വസ്തു ആണ് എന്നു വരുന്നു.
പലരിലും ഒരേ രോഗം ഉണ്ടായാലും ചിലര്ക്കു മാറുകയും ചിലര്ക്കു മാറാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനേയും ഇത്തരത്തില് വ്യാഖ്യാനിക്കാന് സാധിക്കും.
അനുഭവയോഗം ഉള്ളവന് അനുഭവിക്കും അല്ലാത്തവന് സുഖപ്പെടും എന്നര്ത്ഥം. അങ്ങനെ ഉള്ളവര് സുഖമനുഭവിക്കുന്നതും അനുഭവമാണ്.
സുഖപ്പെടാന് യോഗം ഉള്ളവന് നല്ല ഭിഷഗ്വരന്റെ അടുത്തെത്തിപ്പെടുന്നു അല്ലാത്തവന് കച്ചവടമനസ്ഥിതിക്കാരന്റെ അടുത്തും.
അതെ അതുപോലെ അനുഭവയോഗം ഉള്ളവന് ഒരിക്കലും നേരായ വഴിയില് എത്തിപ്പെടാതിരിക്കാനാനല്ലൊ ശ്രി സി കെ ബാബു, കെ പി സുകുമാരന് തുടങ്ങിയവര് ഇതുപോലെ ഉള്ള ലേഖനങ്ങള് പടച്ചു വിട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ശ്രി സി കെ ബാബു എന്തു വിഷയത്തിലെ വിദ്വാനാണെന്നെനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷെ മൂത്രത്തെ പറ്റി അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ ഒരു അഭിപ്രായം പറയുന്നതിനുപയോഗിച്ച മാനദണ്ഡം എനിക്കു മനസിലാകുന്നില്ല
അവനവന് അറിവില്ലാത്ത കാര്യത്തെ തെറ്റാണെന്ന് എഴുതേണ്ട കാര്യം എന്താണ്.
വൈദ്യ ശാസ്ത്രവിദഗ്ദ്ധനായ ഡൊ സൂരജ് എഴുതുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടൊ അദ്ദേഹം തനിക്കറിവുള്ള വിഷയങ്ങള് വിശദമായി എഴുതുന്നു. അല്ലാതെ ഇതുപോലെ അറിവില്ലാത്തതിനെ പുഛിക്കുക അല്ല ചെയ്യുന്നത്.
അതുപോലെ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തില് വിദഗ്ദ്ധനാണെങ്കില് തനിക്കറിവുള്ള കാര്യങ്ങള് പറയുക. അറിവില്ലാത്തതിനെ വിട്ടേക്കുക.
പറയുവാന് വ്യക്തമായ കാരണം ഉണ്ടെന്നു തന്നെ കൂട്ടിക്കോളൂ.
ക്യാന്സര് പോലെ ഉള്ള മാരകരോഗങ്ങളില് പെയിന് ആന്ഡ് പാലിയേറ്റിവ് കേയര് കൊടുക്കുന്നിടത്ത് പോയി അവര് അനുഭവിക്കുന്ന കഷ്ടതകള് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
അത്തരം രോഗങ്ങളില് അത്ഭുതാവഹമായ വേദനശാന്തി ലഭിക്കുന്ന തരം ചികില്സകള് ഉണ്ട്. എന്ന് എനിക്കറിയാവുന്നതു കൊണ്ടാണ് ആ ലേഖനത്തിലെ ആ വാചകങ്ങളെ ശക്തമായി എതിര്ക്കുന്നത്.
രോഗം ഭേദമായില്ലെങ്കില് പോലും വേദനയില്ലാത്ത ശാന്തജീവിതം എങ്കിലും കൊടുക്കുവാന് കഴിയുന്നതിനെ ആ മേഖലയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവര്ക്കെ വിലയിരുത്താന് കഴിയൂ
അല്ലാതെ കണ്ട അണ്ടനും അടകോടനും പറ്റില്ല
മൂത്രത്തിനെ ആയുര്വേദം ശിവാംബു എന്ന പദം കൊണ്ടാണ് വ്യവഹരിക്കുന്നത്.
മുന്ലേഖനത്തിലെ വിശദീകരണ പ്രകാരം വേണമെങ്കില് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊള്ളൂ.
മൂത്രവും വെറും പച്ച വെള്ളവും മാത്രം കഴിച്ച് - മറ്റൊന്നും കഴിക്കാതെ- ആരോഗ്യപൂര്ണ്ണമായി വളരെ നാള് കഴിയാം. പക്ഷെ അതോടൊപ്പം രാസവസ്തുക്കള് ആയ ആധുനിക മരുന്നുകള് പോലും പാടില്ല മുകളില് പറഞ്ഞ രണ്ടും മാത്രം
അവസാന ഘട്ട ക്യാന്സര് രോഗത്തില് ഗോമൂത്രം കുടിപ്പിച്ചു നോക്കൂ വേദന വളരെ അധികം കുറയും
ശരീരം ആഹാരത്തെ വെറുക്കുന്നത് അത് ആ സമയത്ത് രോഗബാധിത കോശങ്ങളെ കൂടുതല് വളരുവാന് സഹായിക്കും എന്നതു കൊണ്ടാണ്.
അതു കൊണ്ട് ആഹാരം കൊടുക്കാതെ ഇത്തരം ചികില്സ ഫലപ്രദമായി കാണുന്നു.
രോഗം ഭേദമായില്ലെങ്കില് പോലും
അവസാന ഘട്ടമായതു കൊണ്ട് മരുന്നുകള് ഒന്നുമില്ലാതെ തന്നെ വേദനയില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം ലഭിക്കുന്നതു തന്നെ മഹാകാര്യം ആണ് എന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വൈദ്യന് ഇതു മനസിലായേക്കാം.
പക്ഷെ ഇതൊന്നും "ആധുനിക ചാത്രക്കാര്ക്കു ദഹിക്കുകയില്ലായിരിക്കും
ശാസ്ത്രത്തിനു ദഹിക്കും കേട്ടൊ. പക്ഷെ സായിപ്പിന്റെ മൂടുമാത്രം താങ്ങി നടക്കുന്നവര്ക്കു ദഹിക്കില്ല എന്ന്
ഈ ഒരു ചോദ്യം നിങ്ങളോട് ആണെങ്കില് നിങ്ങള് എന്ത് ഉത്തരം കൊടുക്കും?
ഒരു ആധുനിക ഡോക്റ്ററോട് ചോദിച്ചാല് കിട്ടാവുന്ന ഉത്തരത്തില് രോഗാണു ബാധ, ആഹാരവിഹാരങ്ങളില് ഉണ്ടാകുന്ന വ്യതിയാനങ്ങള് മാനസിക പ്രശ്നങ്ങള്, പാരമ്പര്യം തുടങ്ങി അനേകം കാരണങ്ങള് വരും
ശരി ആണ് ഇതെല്ലാം രോഗകാരണങ്ങള് തന്നെ
പക്ഷെ ഒരേ ആഹാരവിഹാരങ്ങള് അനുസരിക്കുന്ന ഒരേസ്ഥലത്തു ജീവിക്കുന്ന രണ്ടു പേരുണ്ടെങ്കില് അതി ഒരാള്ക്കു രോഗം വരുന്നതായും മറ്റൊരാള് രോഗമില്ലാത്തവനായും വരുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഇല്ലെ?
ഒരേ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ജനിച്ച ഇരട്ടകളില് പോലും ഈ വ്യത്യാസം കാണാം.
അതു കൊണ്ട് ആയുര്വേദം പറയുന്നത് ശരീരം രോഗത്തെ സ്വീകരിക്കത്തക്കവണ്ണം ബലക്കുറവുള്ളതാകുമ്പോഴാണ് രോഗം ഉണ്ടാകുന്നത് എന്നാണ്.
ഈ ബലക്കുറവിനു കാരണമായി മേല്പറഞ്ഞ പലതും ഉണ്ടെങ്കിലും വിശേഷമായി മറ്റൊന്നു കൂടി ആയുര്വേദം പറയുന്നു.
അത് പൂര്വജന്മകൃത പാപം ആണ്
"പൂര്വജന്മ കൃതം പാപം വ്യാധിരൂപേണ ജായതേ"
അതുകൊണ്ടു തന്നെ അത് അനുഭവിച്ചു തീര്ക്കുവാനുള്ള ഒരു വസ്തു ആണ് എന്നു വരുന്നു.
പലരിലും ഒരേ രോഗം ഉണ്ടായാലും ചിലര്ക്കു മാറുകയും ചിലര്ക്കു മാറാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനേയും ഇത്തരത്തില് വ്യാഖ്യാനിക്കാന് സാധിക്കും.
അനുഭവയോഗം ഉള്ളവന് അനുഭവിക്കും അല്ലാത്തവന് സുഖപ്പെടും എന്നര്ത്ഥം. അങ്ങനെ ഉള്ളവര് സുഖമനുഭവിക്കുന്നതും അനുഭവമാണ്.
സുഖപ്പെടാന് യോഗം ഉള്ളവന് നല്ല ഭിഷഗ്വരന്റെ അടുത്തെത്തിപ്പെടുന്നു അല്ലാത്തവന് കച്ചവടമനസ്ഥിതിക്കാരന്റെ അടുത്തും.
അതെ അതുപോലെ അനുഭവയോഗം ഉള്ളവന് ഒരിക്കലും നേരായ വഴിയില് എത്തിപ്പെടാതിരിക്കാനാനല്ലൊ ശ്രി സി കെ ബാബു, കെ പി സുകുമാരന് തുടങ്ങിയവര് ഇതുപോലെ ഉള്ള ലേഖനങ്ങള് പടച്ചു വിട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ശ്രി സി കെ ബാബു എന്തു വിഷയത്തിലെ വിദ്വാനാണെന്നെനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷെ മൂത്രത്തെ പറ്റി അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ ഒരു അഭിപ്രായം പറയുന്നതിനുപയോഗിച്ച മാനദണ്ഡം എനിക്കു മനസിലാകുന്നില്ല
അവനവന് അറിവില്ലാത്ത കാര്യത്തെ തെറ്റാണെന്ന് എഴുതേണ്ട കാര്യം എന്താണ്.
വൈദ്യ ശാസ്ത്രവിദഗ്ദ്ധനായ ഡൊ സൂരജ് എഴുതുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടൊ അദ്ദേഹം തനിക്കറിവുള്ള വിഷയങ്ങള് വിശദമായി എഴുതുന്നു. അല്ലാതെ ഇതുപോലെ അറിവില്ലാത്തതിനെ പുഛിക്കുക അല്ല ചെയ്യുന്നത്.
അതുപോലെ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തില് വിദഗ്ദ്ധനാണെങ്കില് തനിക്കറിവുള്ള കാര്യങ്ങള് പറയുക. അറിവില്ലാത്തതിനെ വിട്ടേക്കുക.
പറയുവാന് വ്യക്തമായ കാരണം ഉണ്ടെന്നു തന്നെ കൂട്ടിക്കോളൂ.
ക്യാന്സര് പോലെ ഉള്ള മാരകരോഗങ്ങളില് പെയിന് ആന്ഡ് പാലിയേറ്റിവ് കേയര് കൊടുക്കുന്നിടത്ത് പോയി അവര് അനുഭവിക്കുന്ന കഷ്ടതകള് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
അത്തരം രോഗങ്ങളില് അത്ഭുതാവഹമായ വേദനശാന്തി ലഭിക്കുന്ന തരം ചികില്സകള് ഉണ്ട്. എന്ന് എനിക്കറിയാവുന്നതു കൊണ്ടാണ് ആ ലേഖനത്തിലെ ആ വാചകങ്ങളെ ശക്തമായി എതിര്ക്കുന്നത്.
രോഗം ഭേദമായില്ലെങ്കില് പോലും വേദനയില്ലാത്ത ശാന്തജീവിതം എങ്കിലും കൊടുക്കുവാന് കഴിയുന്നതിനെ ആ മേഖലയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവര്ക്കെ വിലയിരുത്താന് കഴിയൂ
അല്ലാതെ കണ്ട അണ്ടനും അടകോടനും പറ്റില്ല
മൂത്രത്തിനെ ആയുര്വേദം ശിവാംബു എന്ന പദം കൊണ്ടാണ് വ്യവഹരിക്കുന്നത്.
മുന്ലേഖനത്തിലെ വിശദീകരണ പ്രകാരം വേണമെങ്കില് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊള്ളൂ.
മൂത്രവും വെറും പച്ച വെള്ളവും മാത്രം കഴിച്ച് - മറ്റൊന്നും കഴിക്കാതെ- ആരോഗ്യപൂര്ണ്ണമായി വളരെ നാള് കഴിയാം. പക്ഷെ അതോടൊപ്പം രാസവസ്തുക്കള് ആയ ആധുനിക മരുന്നുകള് പോലും പാടില്ല മുകളില് പറഞ്ഞ രണ്ടും മാത്രം
അവസാന ഘട്ട ക്യാന്സര് രോഗത്തില് ഗോമൂത്രം കുടിപ്പിച്ചു നോക്കൂ വേദന വളരെ അധികം കുറയും
ശരീരം ആഹാരത്തെ വെറുക്കുന്നത് അത് ആ സമയത്ത് രോഗബാധിത കോശങ്ങളെ കൂടുതല് വളരുവാന് സഹായിക്കും എന്നതു കൊണ്ടാണ്.
അതു കൊണ്ട് ആഹാരം കൊടുക്കാതെ ഇത്തരം ചികില്സ ഫലപ്രദമായി കാണുന്നു.
രോഗം ഭേദമായില്ലെങ്കില് പോലും
അവസാന ഘട്ടമായതു കൊണ്ട് മരുന്നുകള് ഒന്നുമില്ലാതെ തന്നെ വേദനയില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം ലഭിക്കുന്നതു തന്നെ മഹാകാര്യം ആണ് എന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വൈദ്യന് ഇതു മനസിലായേക്കാം.
പക്ഷെ ഇതൊന്നും "ആധുനിക ചാത്രക്കാര്ക്കു ദഹിക്കുകയില്ലായിരിക്കും
ശാസ്ത്രത്തിനു ദഹിക്കും കേട്ടൊ. പക്ഷെ സായിപ്പിന്റെ മൂടുമാത്രം താങ്ങി നടക്കുന്നവര്ക്കു ദഹിക്കില്ല എന്ന്
Labels:
ആയുര്വേദം,
മൂത്രം
Wednesday, March 21, 2012
എന്തു കഴിക്കണം - പാകം
നമ്മുടെ ചുറ്റും ജീവിക്കുന്ന പക്ഷിമൃഗാദികളെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടൊ?
നാം തീറ്റ കൊടുത്തു വളര്ത്തുന്ന പലതും പലപ്പോഴും രോഗങ്ങള്ക്ക് അടിമപ്പെടാറുണ്ട് അതുകൊണ്ടാണല്ലൊ മൃഗഡോക്റ്റര് വേണ്ടി വരുന്നത്
അല്ലാതെ സ്വയം ജീവിക്കുന്നവയൊ?
അവ ആഹാരം കഴിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടൊ പൂച്ച ആണെങ്കില് അതിനു വിശപ്പു തോന്നുമ്പോള് ഭക്ഷണം അന്വേഷിക്കും കിട്ടുന്ന പാറ്റയെയൊ പല്ലിയെയൊ എലിയെയൊ എന്തിനെ ആയാലും
പിടിക്കുന്നു കൊന്ന് തിന്നുന്നു. അല്ലാതെ അത് അതിനെ വേവിക്കാനും ഫ്രിഡ്ജില് വക്കാനും ഒന്നും പോകാറില്ല
നാളെ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമോ എന്നുറപ്പില്ലാത്തതിനാലാകും അത് പിന്നത്തേക്കു സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കാറും ഇല്ല
നമ്മള് ചിരം ജീവികള് ആണെന്നു നമുക്കറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് നാം ഒരു കൊല്ലത്തേക്കുള്ളതു വേണമെങ്കിലും സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കും
ആഹാരവസ്തുക്കള് പാകം ചെയ്യുമ്പോള് അതിന്റെ ഘടനയ്ക്കു വ്യത്യാസം വരുന്നു.
ഉദാഹരണത്തിന് കോഴിമുട്ട നോക്കാം
കോഴിമുട്ടയുടെ വെള്ള പച്ചയ്ക്കാണെങ്കില് അതില് കൂടി അപ്പുറം കാണാം
അത് ശുദ്ധമായ മാംസ്യം അണ്. അത് ദോശക്കല്ലില് ഒഴിച്ചാലോ
കട്ടിയുള്ള വെളുത്ത വസ്തു ആകുന്നു- Denatured Protein
അത് സ്വാഭാവിക മാംസ്യം അല്ലാതാകുന്നു. കുറെ നശിക്കുന്നു
അതാണ് സ്വാദോടു കൂടി നാം കഴിക്കുന്നത്.
അരിയും പച്ചക്കറിയും മറ്റും കഴുകി തവിടും അതുപോലെ ജലത്തില് ലയിക്കുന്ന അംശമെല്ലാം കളഞ്ഞ് വെള്ളത്തില് വേവിച്ച് മേല്പറഞ്ഞതു പോലെ അസ്വാഭാവികരൂപത്തിലാക്കി - അതോടൊപ്പം ചൂടില് നശിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെ എല്ലാം കളഞ്ഞ് , കഞ്ഞിവെള്ളം ഊട്ടി കളഞ്ഞ് അതില് കൂടി ചൂടുള്ള ജലത്തില് ലയിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെയും ഒഴിവാക്കി
കഴിക്കുന്ന ചണ്ടി എത്ര ആരോഗ്യദായകം ആയിരിക്കും എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടൊ?
ഇതിനും പുറമെ ആണ് ശീത സംഭരണികളില് വയ്ക്കുന്നത്.
മറ്റൊരു അപകടം പിടിച്ച പണി ഒരിക്കല് വേവിച്ചു വച്ച വസ്തു വെണ്ടും ചൂടാക്കി കഴിക്കുന്നത്
"പുനഃ പാകം വിഷോപമം" എന്ന് അയുര്വേദം പറയുന്നു.
ഒരു ദിവസം ഉണ്ടാക്കിയ വസ്തു പിറ്റേ ദിവസം കഴിക്കുന്നതു തന്നെ നിഷേധിച്ചിരിക്കുന്നു. അപ്പോള് പിന്നെ പിറ്റേ ദിവസം അതു ചൂടാക്കുകയും കൂടി ചെയ്യുമ്പോഴോ?
എന്നാല് പാകം ആവശ്യം ആയ ചില സന്ദര്ഭങ്ങള് ഉണ്ട്
ചില വസ്തുക്കള് ദഹിക്കുവാന് പ്രയാസം ഉള്ളതാണെങ്കില് അവയെ ലഘു ആക്കുവാന് പാകത്തിനു കഴിയും എന്ന് ആയുര്വേദം.
ഒരു ഉദാഹരണം
അരി
അരി ഇടിച്ച് അവില് ആക്കിയാല് ഗുരു ആണ് ദഹിക്കുവാന് സമയതാമസ മെടുക്കും
എന്നാല് അത് മലരാക്കിയാല് ലഘു ആണ് വലരെ എളുപ്പം ദഹിക്കും.
മനുഷ്യനു തലയും തലച്ചോറും തന്നിരിക്കുന്നത് യുക്തിക്കനുസരിച്ച് കാര്യങ്ങള് മനസിലാക്കി ചെയ്യാനാന്. അതു വേണ്ട വണ്ണം ഉപയോഗിക്കുക
നാം തീറ്റ കൊടുത്തു വളര്ത്തുന്ന പലതും പലപ്പോഴും രോഗങ്ങള്ക്ക് അടിമപ്പെടാറുണ്ട് അതുകൊണ്ടാണല്ലൊ മൃഗഡോക്റ്റര് വേണ്ടി വരുന്നത്
അല്ലാതെ സ്വയം ജീവിക്കുന്നവയൊ?
അവ ആഹാരം കഴിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടൊ പൂച്ച ആണെങ്കില് അതിനു വിശപ്പു തോന്നുമ്പോള് ഭക്ഷണം അന്വേഷിക്കും കിട്ടുന്ന പാറ്റയെയൊ പല്ലിയെയൊ എലിയെയൊ എന്തിനെ ആയാലും
പിടിക്കുന്നു കൊന്ന് തിന്നുന്നു. അല്ലാതെ അത് അതിനെ വേവിക്കാനും ഫ്രിഡ്ജില് വക്കാനും ഒന്നും പോകാറില്ല
നാളെ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമോ എന്നുറപ്പില്ലാത്തതിനാലാകും അത് പിന്നത്തേക്കു സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കാറും ഇല്ല
നമ്മള് ചിരം ജീവികള് ആണെന്നു നമുക്കറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് നാം ഒരു കൊല്ലത്തേക്കുള്ളതു വേണമെങ്കിലും സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കും
ആഹാരവസ്തുക്കള് പാകം ചെയ്യുമ്പോള് അതിന്റെ ഘടനയ്ക്കു വ്യത്യാസം വരുന്നു.
ഉദാഹരണത്തിന് കോഴിമുട്ട നോക്കാം
കോഴിമുട്ടയുടെ വെള്ള പച്ചയ്ക്കാണെങ്കില് അതില് കൂടി അപ്പുറം കാണാം
അത് ശുദ്ധമായ മാംസ്യം അണ്. അത് ദോശക്കല്ലില് ഒഴിച്ചാലോ
കട്ടിയുള്ള വെളുത്ത വസ്തു ആകുന്നു- Denatured Protein
അത് സ്വാഭാവിക മാംസ്യം അല്ലാതാകുന്നു. കുറെ നശിക്കുന്നു
അതാണ് സ്വാദോടു കൂടി നാം കഴിക്കുന്നത്.
അരിയും പച്ചക്കറിയും മറ്റും കഴുകി തവിടും അതുപോലെ ജലത്തില് ലയിക്കുന്ന അംശമെല്ലാം കളഞ്ഞ് വെള്ളത്തില് വേവിച്ച് മേല്പറഞ്ഞതു പോലെ അസ്വാഭാവികരൂപത്തിലാക്കി - അതോടൊപ്പം ചൂടില് നശിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെ എല്ലാം കളഞ്ഞ് , കഞ്ഞിവെള്ളം ഊട്ടി കളഞ്ഞ് അതില് കൂടി ചൂടുള്ള ജലത്തില് ലയിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെയും ഒഴിവാക്കി
കഴിക്കുന്ന ചണ്ടി എത്ര ആരോഗ്യദായകം ആയിരിക്കും എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടൊ?
ഇതിനും പുറമെ ആണ് ശീത സംഭരണികളില് വയ്ക്കുന്നത്.
മറ്റൊരു അപകടം പിടിച്ച പണി ഒരിക്കല് വേവിച്ചു വച്ച വസ്തു വെണ്ടും ചൂടാക്കി കഴിക്കുന്നത്
"പുനഃ പാകം വിഷോപമം" എന്ന് അയുര്വേദം പറയുന്നു.
ഒരു ദിവസം ഉണ്ടാക്കിയ വസ്തു പിറ്റേ ദിവസം കഴിക്കുന്നതു തന്നെ നിഷേധിച്ചിരിക്കുന്നു. അപ്പോള് പിന്നെ പിറ്റേ ദിവസം അതു ചൂടാക്കുകയും കൂടി ചെയ്യുമ്പോഴോ?
എന്നാല് പാകം ആവശ്യം ആയ ചില സന്ദര്ഭങ്ങള് ഉണ്ട്
ചില വസ്തുക്കള് ദഹിക്കുവാന് പ്രയാസം ഉള്ളതാണെങ്കില് അവയെ ലഘു ആക്കുവാന് പാകത്തിനു കഴിയും എന്ന് ആയുര്വേദം.
ഒരു ഉദാഹരണം
അരി
അരി ഇടിച്ച് അവില് ആക്കിയാല് ഗുരു ആണ് ദഹിക്കുവാന് സമയതാമസ മെടുക്കും
എന്നാല് അത് മലരാക്കിയാല് ലഘു ആണ് വലരെ എളുപ്പം ദഹിക്കും.
മനുഷ്യനു തലയും തലച്ചോറും തന്നിരിക്കുന്നത് യുക്തിക്കനുസരിച്ച് കാര്യങ്ങള് മനസിലാക്കി ചെയ്യാനാന്. അതു വേണ്ട വണ്ണം ഉപയോഗിക്കുക
Labels:
ആയുര്വേദം,
പാകം
സി കെ ബാബു എഴുതിയ "തൂണിലും തുരുമ്പിലും ദൈവം"
മുന്പത്തെ ലേഖനത്തില് പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുമല്ലൊ.
ശരീരത്തിനുള്ളില് എത്തിപ്പെടുന്ന യാതൊരു വസ്തുവിനെയും പഠിക്കാനും കൈകാര്യം ചെയ്യാനും കഴിവുള്ളതാണ് ശരീരം- അതിനു സമയം അനുവദിക്കും എങ്കില്.
പാമ്പിന് വിഷം ഉദാഹരണമായി പറഞ്ഞതു കണ്ടുവല്ലൊ അല്ലെ?
പാമ്പിന് വിഷം മാംസ്യവര്ഗ്ഗത്തില് പെടുന്നു. അത് ആമാശയത്തില് എത്തിയാല് അതിനെ ദഹിപ്പിച്ച് അതില് നിന്നും വേണ്ട ഭാഗങ്ങള് ആഗിരണം ചെയ്യുകയും അത് ശരീരത്തിന് ആഹാരം ആയി തീരുകയും ചെയ്യും
എന്നാല് അത് നേരിട്ടു രക്തത്തില് കടന്നാല് - പര്യാപ്തമായ അളവില് ഉണ്ടെങ്കില് അതു മരണ കാരണം ആയിത്തീരുന്നു.
സാത്മ്യം വിശദീകരിച്ചതു പ്രകാരം പ്രായോഗികമായ രീതി ആധുനികശാത്രം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തതാണ് പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പുകള്.
അതായതു ശരീരത്തിനു ഹാനികാരകമായ വസ്തുക്കളെ ഉപയോഗിച്ചു തന്നെ സരീരത്തിനു രക്ഷാകവചം സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
ഇനി മറ്റൊരു വിഷയം നോക്കാം
നാം ഓരോ വസ്തുവിനെയും പഠിക്കുന്നത് ഇന്നത്തെ രീതിയില് ക്ലാസുകളില് പഠിക്കുന്ന അളവുകോലുകള് ഉപയോഗിച്ചാണ്
എന്നാല് അത് എല്ലായ്പ്പോഴും ശരിയായിക്കൊള്ളണം എന്നില്ല
ഒരേ വസ്തുവിനെ തന്നെ മറ്റൊരു രീതിയില് നോക്കിക്കാണാന് കഴിഞ്ഞേക്കാം
ഇന്നലെ ശ്രി സി കെ ബാബു എഴുതിയ "തൂണിലും തുരുമ്പിലും ദൈവം" എന്ന ഒരു പോസ്റ്റ് വായിക്കാന് ഇടയായി
അതില് ഇടയ്ക്ക് ശ്രി മൊറാര്ജി ദേശായിയെ കുറിച്ച് ഒരു പരാമര്ശം കണ്ടു.
തുടര്ന്ന് "മൂത്രവും തീട്ടവും കഴിക്കുന്ന --"എന്ന രീതിയില് ഒരു പ്രസ്താവനയും കണ്ടു.
"
എന്തായാലും സ്വന്തം മലം മൂത്രം വാതം പിത്തം കഫം മുതലായവ അവനവനുതന്നെ റീസൈക്കിള് ചെയ്യാന് കഴിയുന്നതു് ഭാരതത്തിലെ പരിസ്ഥിതിമലിനീകരണത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില് നിന്നു് നോക്കുമ്പോള് വിപ്ലവാത്മകമായ ഒരു ആശയമാണെന്നു് പറയാതെ വയ്യ. "
മൂത്രത്തെയും മലത്തെയും ഒരുപോലെ ആയിരിക്കും ബാബു കാണുന്നത്
അല്പം കമ്മ്യൂണിസവും അല്പം യുക്തിവാദവും അധികം വിവരക്കേടും ചേര്ന്നാല് ഇതും ഇതില് അപ്പുറവും തോന്നാം
മലം എന്നത് ശരീരത്തിനു പുറമെ ഉള്ള വസ്തു ആണ്. വായ മുതല് ഗുദം വരെ ഉള്ള ഒരു കുഴല് ശരീരത്തിനുള്ളില് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നെ ഉള്ളു അതിനുള്ളില് കൂടി കടന്നു വരുന്ന വസ്തു കീഴെ കൂടി പുറം തള്ളപ്പെടുന്നു. അത് ശരീരബാഹ്യം ആണ്
എന്നാല് മൂത്രം അങ്ങനെ അല്ല അത് സരീരത്തിനുള്ളില് തന്നെ ഉല്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തു ആണ്.
കൂടുതല് വിശദം ആക്കിയാല്- മൂത്രം എന്നത് ശരീരം തന്നെ മറ്റൊരു രൂപത്തില് നില്നില്ക്കുന്ന അവസ്ഥ ആണ്.
വിശദം ആയി പറയാം.
നമ്മുടെ ശരീരം x കോശങ്ങളെ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയതാണ് എന്നു വിചാരിക്കുക
ഈ x കോശങ്ങള് അനുസ്യൂതം വിഭജിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
എന്നാല് ശരീരത്തിന്റെ അളവ് കൂടുന്നും ഇല്ല. കാരണം വിഭജിക്കുമ്പോല് എത്ര കൂടുതല് ഉണ്ടാകുന്നുവോ അത്രയുന്മ് എണ്ണം നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നും ഉണ്ട്.
അതായത് 20000 കിലോമീറ്റര് ഓടിക്കഴിഞ്ഞാല് ടയര് മാറ്റണം എന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്, ഇനി ഒരു 20000 കിലോമീറ്റര് കൂടി ഓടും എങ്കിലും വിവരം ഉള്ളവര് ആ ടയര് മാറ്റി പുതിയ ഒരെണ്ണം ഫിറ്റ് ചെയ്യും
അതെ പോലെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ കോശങ്ങളുടെയും ജീവിതകാലാവധി കഴിഞ്ഞാല് അതിനെ മാറ്റി പുതിയ ഒരെണ്ണത്തിനെ അവിടെ ശരീരം സ്ഥാപിക്കും
ഈ പ്രക്രിയ അനുസ്യൂതം ത്ടര്ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ഇതു തന്നെ ആണ് ജീവിതപ്രക്രിയ.
ഇതു തന്നെ ആണ് metabolism എന്നു ആധുനികര് പറയുന്നത്
ഈ പ്രക്രിയ നിര്ബ്ബാധം തുടര്ന്നു കൊണ്ടിരുന്നാല് ശരീരം ആരോഗ്യപൂര്ണ്ണവും ആയിരിക്കും
ഇതില് എന്തെങ്കിലും തടസം വരുന്നതാണ് രോഗം എന്ന പേരില് അറിയപ്പെടുന്നത്.
അപ്പോള് രോഗമില്ലാത്ത ഒരു ശരീരത്തില് ഈ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന കോശങ്ങള്ക്കെന്തു സംഭവിക്കും?
അതിനെ അതിന്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകങ്ങള് ആക്കി വിഭജിച്ചു വിഭജിച്ച് ജലത്തില് ലയിക്കുന്ന രൂപത്തിലാക്കി വൃക്കയില് എത്തിച്ച് അരിച്ചെടുത്ത് പുറം തള്ളുന്നു.
അതായത് 24 മണിക്കൂര് നേരം ഒന്നും കഴിക്കാതെ ഇരുന്ന ശേഷം, അത്രയും നേരത്തെ മൂത്രം ഒരു കുപ്പിയില് സംഭരിച്ചാല് ആ കിട്ടുന്ന വസ്തു ആ 24 മണിക്കൂര് നേരം ശരീരത്തിലുണ്ടായ നാശം സംഭവിച്ച കോശങ്ങളുടെ മറ്റൊരു രൂപം ആയിരിക്കും.
അതായത് ശരീരം തന്നെ മറ്റൊരു രൂപത്തില് - അല്ലെ?
15000 രൂപ കൊടുത്ത് വാങ്ങുന്ന - നാറുന്ന പബ്ലിക് മൂത്രപ്പുരകളിലെ മൂത്രത്തില് നിന്നും എടുക്കുന്ന Urokinase കുത്തിവയ്ക്കുമ്പോള് ഒരറപ്പും ഇല്ല
പിന്നെ ഇതിനെ മലത്തോട് താരതമ്യം ചെയ്ത് അത് ഭക്ഷിക്കണം എന്നാര്ക്കെങ്കിലും ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കില് അതും ആയിക്കോളൂ ഭയങ്കര യുക്തിയല്ലെ
Tuesday, March 20, 2012
എന്തു കഴിക്കണം തുടര്ച്ച -സാത്മ്യം
Conditioned Reflex എന്നു കേട്ടിരിക്കും അല്ലെ?
അതുപോലെ ശരീരത്തിനെ നമുക്ക് പലതും പഠിപ്പിക്കാന് പറ്റും. അങ്ങനെ ഒരു ഉപായം ആന് സാത്മ്യം
ഏതു പുതിയ സാധനം ആയാലും ശരീരത്തില് എത്തിപ്പെട്ടാല് ശരീരം അതിനെ പഠിക്കും
അതിനെ രാസപരിണാമങ്ങള്ക്കു വിധേയമാക്കി, അതില് നിന്നും ശരീരത്തിനു വേണ്ട ഭാഗങ്ങള് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെ ആഗിരണം ചെയ്യുകയും വേണ്ടാത്തതിനെ പുറം തള്ളുകയും ചെയ്യും.
പക്ഷെ പുതിയ വസ്തു ആണെങ്കില് ഇതിനു സ്വല്പം സമയം ആവശ്യം ആയി വരും. ആ സമയത്തിനുള്ളില് ജീവനെ അപകടപ്പെടുത്തുന്നതാണെങ്കില് - അതിനു പര്യാപ്തമായ അളവില് അകത്തു ചെന്നാല് ജീവന് അപകടത്തിലാകും.
പാമ്പിന് വിഷത്തില് സംഭവിക്കുന്നത് ഇതാണ്. പാമ്പിന് വിഷം വായില് കൂടി കഴിച്ചാല് നല്ല പോഷകഗുണമുള്ള പദാര്ത്ഥം.
എന്നാല് രക്തത്തില് എത്തി പെട്ടാലൊ? അതിനെ ദഹിപ്പിക്കുവാന് കഴിയുന്നതിനു മുന്പ് മരിച്ചു പോയേക്കാം.
എന്നാല് വളരെ കുറഞ്ഞ അളവില് ശരീരത്തിനെ പല നാള് ശീലിപ്പിച്ചാല് ശരീരം അതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യാന് സന്നദ്ധമാകും.
മദ്യത്തിന്റെ കാര്യത്തില് ഇതു കുറച്ചു കൂടി നല്ല ഉദാഹരണം ആകുന്നു.
ആദ്യ ദിവസം 60 മില്ലി അടിച്ചാല് ഫിറ്റാകുന്ന ആള് കാലങ്ങള് കഴിയുമ്പോള് ഒരു കുപ്പി മുഴുവന് അടിച്ചാലും പച്ചയ്ക്കു നടക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടില്ലെ
അദ്ദന്നെ
കുറച്ചു നാള് കൂടി കഴിഞ്ഞാല് ആളിനു വിറയല് ഉണ്ടാകാതിരിക്കണം എങ്കില് മദ്യം വേണം എന്നു വരുന്നു
addiction അല്ലെ
ഇതാണ് സാത്മ്യം എന്നു പറയുന്ന സാധനം.
അപ്പോള് നാം ജനിച്ച നാള് മുതല് ശീലിക്കുന്ന വസ്തുക്കള് നമുക്കു സാത്മ്യം ആണ് അവ നമുക്ക് അപകടം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കുറവായിരിക്കും
അതുപോലെ തന്നെ ദേശത്തിനു സാത്മ്യമായതും കാലത്തിനു സാത്മ്യമായതും ഉണ്ട്.
സാധാരണ ആയി ഏതൊരു വസ്തുവും ഏഴു ദിവസം തുടര്ച്ചയായി കഴിച്ചാല് അത് സാത്മ്യമാകും എന്നാണു പറയുക.
ശീലം കൊണ്ട് സാത്മ്യമായ വസ്തു ശരീരത്തിനു ദോഷകരം ആണെങ്കില് അതിനെ ഒഴിവാക്കാനുള്ള വഴി വേണ്ടെ?
"ഏകദ്വിത്ര്യന്തരീകൃതം" ആയി ഒഴിവാക്കാം
കേട്ടു പേടിക്കണ്ടാ
ശീലിച്ച ആ വസ്തു ഒന്നിടവിട്ട ദിവസങ്ങളില് കഴിക്കുക, പിന്നീട് രണ്ടു ദിവസം വിട്ടു കഴിക്കുകപിന്നീട് മൂന്നു ദിവസം വിട്ടു കഴിക്കുക
ഇപ്രകാരം ക്രമേണ ഒഴിവാക്കാന് സാധിക്കും പക്ഷെ മനസ്സിനു ഉറപ്പു വേണം എന്നു മാത്രം
സാത്മ്യമായ വസ്തു പെട്ടെന്ന് ഒഴിവാക്കുന്നതും അസാത്മ്യമായ വസ്തു പെട്ടെന്ന് ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങുന്നതും ശരീരത്തിനു നല്ലതല്ല അത് ക്രമേണ തന്നെ വേണം അല്ലെങ്കില് അതു ദോഷഫലം ഉണ്ടാക്കും
"അപഥ്യമപി ഹി ത്യക്തം
ശീലിതം പഥ്യമമേവ വാ
സാത്മ്യാസാത്മ്യവികാരായ
ജായതെ സഹസാന്യഥാ"
ആധുനിക ശിശുരോഗ വിദഗ്ദ്ധരുടെ അടുത്തു ചെന്നാല് കുട്ടിക്കു മാതാവിന്റെ പാലിനു പുറമെ മറ്റാഹാരങ്ങള് എങ്ങനെ കൊടുത്തു തുടങ്ങാം എന്നു ചോദിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ഉത്തരവും ഇതിനനുസൃതം ആണ്
പശുവിന് പാലായാലും മുട്ട ആയാലും എല്ലാം ആദ്യം നാവില് തൊടുവിക്കുക. ശരീരത്തിനെ ശീലിപ്പിക്കുക ക്രമേണ അളവു കൂട്ടാം.
അല്ലെങ്കിലൊ ആദ്യ ദിവസം കുപ്പി പാല് കൊടുക്കും കുട്ടി വയറിളക്കം തുടങ്ങുമ്പോള് എടുത്തു കൊണ്ട് ആശുപത്രിയിലേക്ക് ഓടും
അതുപോലെ ശരീരത്തിനെ നമുക്ക് പലതും പഠിപ്പിക്കാന് പറ്റും. അങ്ങനെ ഒരു ഉപായം ആന് സാത്മ്യം
ഏതു പുതിയ സാധനം ആയാലും ശരീരത്തില് എത്തിപ്പെട്ടാല് ശരീരം അതിനെ പഠിക്കും
അതിനെ രാസപരിണാമങ്ങള്ക്കു വിധേയമാക്കി, അതില് നിന്നും ശരീരത്തിനു വേണ്ട ഭാഗങ്ങള് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെ ആഗിരണം ചെയ്യുകയും വേണ്ടാത്തതിനെ പുറം തള്ളുകയും ചെയ്യും.
പക്ഷെ പുതിയ വസ്തു ആണെങ്കില് ഇതിനു സ്വല്പം സമയം ആവശ്യം ആയി വരും. ആ സമയത്തിനുള്ളില് ജീവനെ അപകടപ്പെടുത്തുന്നതാണെങ്കില് - അതിനു പര്യാപ്തമായ അളവില് അകത്തു ചെന്നാല് ജീവന് അപകടത്തിലാകും.
പാമ്പിന് വിഷത്തില് സംഭവിക്കുന്നത് ഇതാണ്. പാമ്പിന് വിഷം വായില് കൂടി കഴിച്ചാല് നല്ല പോഷകഗുണമുള്ള പദാര്ത്ഥം.
എന്നാല് രക്തത്തില് എത്തി പെട്ടാലൊ? അതിനെ ദഹിപ്പിക്കുവാന് കഴിയുന്നതിനു മുന്പ് മരിച്ചു പോയേക്കാം.
എന്നാല് വളരെ കുറഞ്ഞ അളവില് ശരീരത്തിനെ പല നാള് ശീലിപ്പിച്ചാല് ശരീരം അതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യാന് സന്നദ്ധമാകും.
മദ്യത്തിന്റെ കാര്യത്തില് ഇതു കുറച്ചു കൂടി നല്ല ഉദാഹരണം ആകുന്നു.
ആദ്യ ദിവസം 60 മില്ലി അടിച്ചാല് ഫിറ്റാകുന്ന ആള് കാലങ്ങള് കഴിയുമ്പോള് ഒരു കുപ്പി മുഴുവന് അടിച്ചാലും പച്ചയ്ക്കു നടക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടില്ലെ
അദ്ദന്നെ
കുറച്ചു നാള് കൂടി കഴിഞ്ഞാല് ആളിനു വിറയല് ഉണ്ടാകാതിരിക്കണം എങ്കില് മദ്യം വേണം എന്നു വരുന്നു
addiction അല്ലെ
ഇതാണ് സാത്മ്യം എന്നു പറയുന്ന സാധനം.
അപ്പോള് നാം ജനിച്ച നാള് മുതല് ശീലിക്കുന്ന വസ്തുക്കള് നമുക്കു സാത്മ്യം ആണ് അവ നമുക്ക് അപകടം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കുറവായിരിക്കും
അതുപോലെ തന്നെ ദേശത്തിനു സാത്മ്യമായതും കാലത്തിനു സാത്മ്യമായതും ഉണ്ട്.
സാധാരണ ആയി ഏതൊരു വസ്തുവും ഏഴു ദിവസം തുടര്ച്ചയായി കഴിച്ചാല് അത് സാത്മ്യമാകും എന്നാണു പറയുക.
ശീലം കൊണ്ട് സാത്മ്യമായ വസ്തു ശരീരത്തിനു ദോഷകരം ആണെങ്കില് അതിനെ ഒഴിവാക്കാനുള്ള വഴി വേണ്ടെ?
"ഏകദ്വിത്ര്യന്തരീകൃതം" ആയി ഒഴിവാക്കാം
കേട്ടു പേടിക്കണ്ടാ
ശീലിച്ച ആ വസ്തു ഒന്നിടവിട്ട ദിവസങ്ങളില് കഴിക്കുക, പിന്നീട് രണ്ടു ദിവസം വിട്ടു കഴിക്കുകപിന്നീട് മൂന്നു ദിവസം വിട്ടു കഴിക്കുക
ഇപ്രകാരം ക്രമേണ ഒഴിവാക്കാന് സാധിക്കും പക്ഷെ മനസ്സിനു ഉറപ്പു വേണം എന്നു മാത്രം
സാത്മ്യമായ വസ്തു പെട്ടെന്ന് ഒഴിവാക്കുന്നതും അസാത്മ്യമായ വസ്തു പെട്ടെന്ന് ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങുന്നതും ശരീരത്തിനു നല്ലതല്ല അത് ക്രമേണ തന്നെ വേണം അല്ലെങ്കില് അതു ദോഷഫലം ഉണ്ടാക്കും
"അപഥ്യമപി ഹി ത്യക്തം
ശീലിതം പഥ്യമമേവ വാ
സാത്മ്യാസാത്മ്യവികാരായ
ജായതെ സഹസാന്യഥാ"
ആധുനിക ശിശുരോഗ വിദഗ്ദ്ധരുടെ അടുത്തു ചെന്നാല് കുട്ടിക്കു മാതാവിന്റെ പാലിനു പുറമെ മറ്റാഹാരങ്ങള് എങ്ങനെ കൊടുത്തു തുടങ്ങാം എന്നു ചോദിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ഉത്തരവും ഇതിനനുസൃതം ആണ്
പശുവിന് പാലായാലും മുട്ട ആയാലും എല്ലാം ആദ്യം നാവില് തൊടുവിക്കുക. ശരീരത്തിനെ ശീലിപ്പിക്കുക ക്രമേണ അളവു കൂട്ടാം.
അല്ലെങ്കിലൊ ആദ്യ ദിവസം കുപ്പി പാല് കൊടുക്കും കുട്ടി വയറിളക്കം തുടങ്ങുമ്പോള് എടുത്തു കൊണ്ട് ആശുപത്രിയിലേക്ക് ഓടും
Labels:
ആയുര്വേദം,
സാത്മ്യം
എന്തു കഴിക്കണം- തുടര്ച്ച1
ആദ്യം പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ആറു രസങ്ങളും ആഹാരത്തില് നിന്നും ലഭിക്കത്തക്കവണ്ണം പല പല വസ്തുക്കള് കൂട്ടി ക്കഴിക്കണം എന്നു മനസിലായി അല്ലെ?
എന്നാല് എല്ലാ വസ്തുക്കളും ഒന്നിച്ച് കഴിക്കുവാന് പാടില്ല
ചിലവ മറ്റു ചിലവയുമായി ചേരാത്തവ ആകാം
ഇതിനെ ആയുര്വേദം 'വിരുദ്ധം' എന്ന ഒരു പേരില് വ്യവഹരിക്കുന്നു.
ആദ്യലേഖനത്തില് എഴുതിയതു പോലെ ഒരു ദ്രവ്യത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ എന്നു പറയുന്നത് രാസപരിണാമങ്ങളുടെ ഒരു ശൃംഖല ആണ്. ആ ചങ്ങലയിലെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഘട്ടത്തെ തടസപ്പെടുത്തുന്നതൊ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തുന്നതൊ ആയ മറ്റൊരു വസ്തു ഇടയ്ക്കുണ്ടായാല് അതിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ വികലം ആകും.
മറ്റൊരു ദ്രവ്യത്തിന്റെ പരിണാമത്തില് ഇങ്ങനെ ഒരു വസ്തു ആവശ്യം ആയി വരും എങ്കില് മുന്പറഞ്ഞ വസ്തുവും ഇതും കൂടി വിരുദ്ധം ആകും എന്നര്ത്ഥം.
"വിരുദ്ധമപി ചാഹാരം വിദ്യാത് വിഷഗരോപമം"
വിരുദ്ധാഹാരം വിഷം അഥവാ കൂട്ടുവിഷം എന്നതുപോലെ അറിയണം. അതായത് വിരുദ്ധാഹാരം വിഷത്തിനു സമം ആണ് അല്ലെങ്കില് കൂട്ടുവിഷത്തിനു സമം ആണ്- ശരീരത്തിനു ദോഷകരം ആണ് എന്നര്ത്ഥം
ആധുനികരും,ആയി പലപ്പോഴും ശണ്ഠ കൂടേണ്ടി വന്ന സന്ദര്ഭങ്ങള് ഉണ്ട് ഇക്കാര്യത്തില്.
പലരും ഇതിനെ അന്ധമായി എതിര്ത്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ വിവരം ഇല്ലാ എങ്കില് എന്താ ചെയ്യുക.
ഞാന് എത്ര കാലമായി അങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നിട്ടു ഞാന് ഇതു വരെ ചത്തില്ലല്ലൊ വിഷമാണെങ്കില് ചാകേണ്ടിയിരുന്നില്ലെ എന്നു വരെ ചോദിച്ച വിവരദോഷികള് ഉണ്ട്
വിഷം എന്ന പദം കൊണ്ട് ഉടനെ കൊല്ലും എന്നല്ല അര്ത്ഥമാക്കുന്നത്.
ശരീരത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ 100 ശതമാനം കൃത്യമാകുന്നതില് തടസ്സം ഉണ്ടാക്കും എന്നെ ഉള്ളു.
തുടര്ച്ചയായി ഇതുപോലെ ഉണ്ടാകുന്ന ചെറിയ ചെറിയ തകരാറുകള് ഭാവിയില് വലിയ വലിയ ദോഷങ്ങള്ക്കു കാരണമാകും.
പാലും പഴവും കൂടിയാല് വിരുദ്ധമാണ്
പാലും മല്സ്യവും ചേര്ന്നും വിരുദ്ധമാണ്
"വിശേഷാല് പയസാ മല്സ്യാഃ
സഹ സര്വം ഫലം തഥാ"
എന്നാല് ഞാന് കോട്ടക്കല് പഠിക്കുമ്പോള് പലപോഴും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു സാധനം ആയിരുന്നു പാലും പഴവും കൂട്ടി അടിച്ച് കടയില് കിട്ടുന്ന ഒരു പാനീയം.
ഞാന് അന്നു ചത്തില്ല എന്നു വച്ച് അതു എന്റെ ശരീരത്തിനു നല്ലതായിരുന്നു എന്നര്ത്ഥമില്ല.
പാലിനകത്ത് പഴം കഷണങ്ങളാക്കി ഇട്ടു കഴിക്കുമായിരുന്ന ഒരു കോളേജ് പ്രൊഫസറോട് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് നല്ലതല്ല എന്നു പറഞ്ഞതിന് അങ്ങേര് എന്നെ പറഞ്ഞ ചീത്തയ്ക്കു കയ്യും കണക്കും ഇല്ല. അയാളും പരഞ്ഞ കാരനം ഇതു തന്നെ ആയിരുന്നു ഇത്ര നാളായി ഞാന് കഴിക്കുന്നു എന്നിട്ടു ചത്തു പോയില്ലല്ലൊ.
ആയുര്വേദം Perfectness ആണ് നോക്കുന്നത്. അതിനാലാണ് ഏറ്റവും നേരിയ കാര്യങ്ങള് പോലും പറയുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഇക്കാര്യങ്ങള് ശ്രദ്ധിക്കുക
ദൂരവ്യാപകമായ ദോഷങ്ങള് ഇല്ലാതിരിക്കുവാന്
100 ആമത്തെ അടി കൊള്ളുമ്പോള് കല്ലു പൊട്ടും എങ്കില് അതിനു മുന്പടിച്ച 99 അടിയും പ്രധാനം തന്നെ ആണ് അല്ലെ?
ഇതു മനസിലാകാന് സാമാന്യ ബോധം മാത്രം മതി.
അതെ പോലെ പഴങ്ങള് കഴിക്കുക ആണെങ്കില് പലപ്പോഴും ഒരു തരം മാത്രം കഴിക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്.
ഒരു ചക്കയുടെ ചുള മുഴുവന് ഒറ്റ ഇരിപ്പിനു തിന്നു നോക്കൂ. മൂന്നു നാലു മണിക്കൂര് കഴിയുമ്പോള് അതു മുഴുവന് ദഹിച്ചിരിക്കും പ്രത്യേകിച്ചു യാതൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതെ
എന്നാല് പത്തു ചക്കച്ചുള കഴിച്ചിട്ട് പിന്നാലെ ഒരു പൈനാപ്പിള് കഷണം കഴിച്ചു നോക്കൂ. അല്ലെങ്കില് ഒരു നേന്ത്രപ്പഴം കഴിച്ചു നോക്കൂ.
തീക്ഷ്ണാഗ്നി ഉള്ളവര് ആണെങ്കില് ചിലപ്പോള് പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല.
Mixed Fruit Juice കടകളില് ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നതു കാണുമ്പോള് ഞാന് പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറയെ പഠിപ്പിക്കും എന്ന്.
അല്ല ഇതു കൊണ്ടൊക്കെ അല്ലെ ആശുപത്രികള് നിലനില്ക്കുന്നത് കോടികള് മുടക്കി ഡോക്റ്ററാകുന്നത് അല്ലെ
എന്നാല് എല്ലാ വസ്തുക്കളും ഒന്നിച്ച് കഴിക്കുവാന് പാടില്ല
ചിലവ മറ്റു ചിലവയുമായി ചേരാത്തവ ആകാം
ഇതിനെ ആയുര്വേദം 'വിരുദ്ധം' എന്ന ഒരു പേരില് വ്യവഹരിക്കുന്നു.
ആദ്യലേഖനത്തില് എഴുതിയതു പോലെ ഒരു ദ്രവ്യത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ എന്നു പറയുന്നത് രാസപരിണാമങ്ങളുടെ ഒരു ശൃംഖല ആണ്. ആ ചങ്ങലയിലെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഘട്ടത്തെ തടസപ്പെടുത്തുന്നതൊ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തുന്നതൊ ആയ മറ്റൊരു വസ്തു ഇടയ്ക്കുണ്ടായാല് അതിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ വികലം ആകും.
മറ്റൊരു ദ്രവ്യത്തിന്റെ പരിണാമത്തില് ഇങ്ങനെ ഒരു വസ്തു ആവശ്യം ആയി വരും എങ്കില് മുന്പറഞ്ഞ വസ്തുവും ഇതും കൂടി വിരുദ്ധം ആകും എന്നര്ത്ഥം.
"വിരുദ്ധമപി ചാഹാരം വിദ്യാത് വിഷഗരോപമം"
വിരുദ്ധാഹാരം വിഷം അഥവാ കൂട്ടുവിഷം എന്നതുപോലെ അറിയണം. അതായത് വിരുദ്ധാഹാരം വിഷത്തിനു സമം ആണ് അല്ലെങ്കില് കൂട്ടുവിഷത്തിനു സമം ആണ്- ശരീരത്തിനു ദോഷകരം ആണ് എന്നര്ത്ഥം
ആധുനികരും,ആയി പലപ്പോഴും ശണ്ഠ കൂടേണ്ടി വന്ന സന്ദര്ഭങ്ങള് ഉണ്ട് ഇക്കാര്യത്തില്.
പലരും ഇതിനെ അന്ധമായി എതിര്ത്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ വിവരം ഇല്ലാ എങ്കില് എന്താ ചെയ്യുക.
ഞാന് എത്ര കാലമായി അങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നിട്ടു ഞാന് ഇതു വരെ ചത്തില്ലല്ലൊ വിഷമാണെങ്കില് ചാകേണ്ടിയിരുന്നില്ലെ എന്നു വരെ ചോദിച്ച വിവരദോഷികള് ഉണ്ട്
വിഷം എന്ന പദം കൊണ്ട് ഉടനെ കൊല്ലും എന്നല്ല അര്ത്ഥമാക്കുന്നത്.
ശരീരത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ 100 ശതമാനം കൃത്യമാകുന്നതില് തടസ്സം ഉണ്ടാക്കും എന്നെ ഉള്ളു.
തുടര്ച്ചയായി ഇതുപോലെ ഉണ്ടാകുന്ന ചെറിയ ചെറിയ തകരാറുകള് ഭാവിയില് വലിയ വലിയ ദോഷങ്ങള്ക്കു കാരണമാകും.
പാലും പഴവും കൂടിയാല് വിരുദ്ധമാണ്
പാലും മല്സ്യവും ചേര്ന്നും വിരുദ്ധമാണ്
"വിശേഷാല് പയസാ മല്സ്യാഃ
സഹ സര്വം ഫലം തഥാ"
എന്നാല് ഞാന് കോട്ടക്കല് പഠിക്കുമ്പോള് പലപോഴും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു സാധനം ആയിരുന്നു പാലും പഴവും കൂട്ടി അടിച്ച് കടയില് കിട്ടുന്ന ഒരു പാനീയം.
ഞാന് അന്നു ചത്തില്ല എന്നു വച്ച് അതു എന്റെ ശരീരത്തിനു നല്ലതായിരുന്നു എന്നര്ത്ഥമില്ല.
പാലിനകത്ത് പഴം കഷണങ്ങളാക്കി ഇട്ടു കഴിക്കുമായിരുന്ന ഒരു കോളേജ് പ്രൊഫസറോട് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് നല്ലതല്ല എന്നു പറഞ്ഞതിന് അങ്ങേര് എന്നെ പറഞ്ഞ ചീത്തയ്ക്കു കയ്യും കണക്കും ഇല്ല. അയാളും പരഞ്ഞ കാരനം ഇതു തന്നെ ആയിരുന്നു ഇത്ര നാളായി ഞാന് കഴിക്കുന്നു എന്നിട്ടു ചത്തു പോയില്ലല്ലൊ.
ആയുര്വേദം Perfectness ആണ് നോക്കുന്നത്. അതിനാലാണ് ഏറ്റവും നേരിയ കാര്യങ്ങള് പോലും പറയുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഇക്കാര്യങ്ങള് ശ്രദ്ധിക്കുക
ദൂരവ്യാപകമായ ദോഷങ്ങള് ഇല്ലാതിരിക്കുവാന്
100 ആമത്തെ അടി കൊള്ളുമ്പോള് കല്ലു പൊട്ടും എങ്കില് അതിനു മുന്പടിച്ച 99 അടിയും പ്രധാനം തന്നെ ആണ് അല്ലെ?
ഇതു മനസിലാകാന് സാമാന്യ ബോധം മാത്രം മതി.
അതെ പോലെ പഴങ്ങള് കഴിക്കുക ആണെങ്കില് പലപ്പോഴും ഒരു തരം മാത്രം കഴിക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്.
ഒരു ചക്കയുടെ ചുള മുഴുവന് ഒറ്റ ഇരിപ്പിനു തിന്നു നോക്കൂ. മൂന്നു നാലു മണിക്കൂര് കഴിയുമ്പോള് അതു മുഴുവന് ദഹിച്ചിരിക്കും പ്രത്യേകിച്ചു യാതൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതെ
എന്നാല് പത്തു ചക്കച്ചുള കഴിച്ചിട്ട് പിന്നാലെ ഒരു പൈനാപ്പിള് കഷണം കഴിച്ചു നോക്കൂ. അല്ലെങ്കില് ഒരു നേന്ത്രപ്പഴം കഴിച്ചു നോക്കൂ.
തീക്ഷ്ണാഗ്നി ഉള്ളവര് ആണെങ്കില് ചിലപ്പോള് പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല.
Mixed Fruit Juice കടകളില് ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നതു കാണുമ്പോള് ഞാന് പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറയെ പഠിപ്പിക്കും എന്ന്.
അല്ല ഇതു കൊണ്ടൊക്കെ അല്ലെ ആശുപത്രികള് നിലനില്ക്കുന്നത് കോടികള് മുടക്കി ഡോക്റ്ററാകുന്നത് അല്ലെ
Labels:
ആയുര്വേദം
എന്ത് കഴിക്കണം
വൈദ്യന്റെ അടുത്തെത്തുന്ന രോഗിയ്ക്ക് മരുന്നെഴുതിക്കഴിയുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ആദ്യത്തെ ചോദ്യം ഇതാണ്
"എന്തെങ്കിലും പഥ്യം ഉണ്ടൊ?"
രസകരമായ വസ്തുത എന്താണെന്നു വച്ചാല് രോഗി ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഈ മരുന്ന് കഴിക്കുമ്പോള് ഭക്ഷണത്തില് എന്തെങ്കിലും ഒഴിവാക്കണോ എന്നാണ്
ഉപ്പ് പഥ്യം എന്നു കേട്ടാല് രോഗി മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഉപ്പ് ഒഴിവാക്കണം എന്നാണ് എന്നര്ത്ഥം.
പഥ്യം എന്ന വാക്കിനര്ത്ഥം ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്നാണ്. അതായത് ശരീരത്തിന്റെ ആ അവസ്ഥയ്ക്കു യോജിച്ചത് വേണ്ടത് എന്നൊക്കെ അര്ത്ഥം.
അതായത് രോഗിയായാലും അല്ലെങ്കിലും ശരീരത്തിനു പഥ്യമായതാണ് ഭക്ഷിക്കേണ്ടത്.
ആധുനികശാസ്ത്രം പറയുന്നതു പോലെ അല്ല ദ്രവ്യങ്ങളെ ആയുര്വേദം കാണുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആഹാരം കഴിക്കുന്ന കാര്യത്തില് ആയുര്വേദരീതിയില് നമുക്കു ചിന്തിക്കാം
എല്ലാ പ്രപഞ്ച വസ്തുക്കളെയും പോലെ ശരീരവും പഞ്ചഭൂതങ്ങളെ കൊണ്ടു നിര്മ്മിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
അപ്പോള് കഴിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെ ഭൂതഘടന ശരീരത്തിന്റെ ഭൂതഘടനയ്ക്കനുസൃതമായിരിക്കണം.
എങ്കിലേ ശരീരത്തിന് അതിന്റെ സ്വന്തം ഭൂതഘടന നിലനിര്ത്തുവാന് സാധിക്കൂ.
ദ്രവ്യങ്ങളെ ആറു തരത്തിലുള്ള സ്വാദുകള് ഉള്ളതായാണ് ആയുര്വേദം പറയുന്നത്. ആധിനികര്ക്കു നാലു രസങ്ങളേ ഉള്ളു.
ആയുര്വേദത്തില്
"രസാഃ സ്വാദമ്ലലവണ തിക്തോഷണകഷായകാഃ"
മധുരം, പുളി, ലവണം(ഉപ്പ്), കയ്പ്പ്, എരുവ്, കഷായം (ചവര്പ്പ്) എന്ന് ആറു തരം രസങ്ങളെ പറയുന്നു.
"നിത്യം സര്വരസാഭ്യാസീ സ്യാത്"
ഇവയില് ആറും എല്ലാ ദിവസവും ഉപയോഗിക്കേണ്ടതാണ്. പക്ഷെ അളവില് വ്യത്യാസം ഉണ്ട്
ശരീരപ്രകൃതിക്കനുസരിച്ചും ആഹാരദ്രവ്യങ്ങള് ക്രമീകരിക്കണം.
വാതപ്രകൃതിക്കാരന് കൂടുതല് എരുവുരസപ്രധാനമായവയോ/കഷായരസപ്രധാനമായവയൊ ഉപയോഗിച്ചാല് ശരി ആകില്ല. അവന് മധുരരസം കൂടുതല് ഉപയോഗിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
എന്നാല് കഫപ്രകൃതിക്കാരന് തിരിച്ചാണ്.
താമസിക്കുന്ന ദേശത്തിനനുസരിച്ചും ആഹാരക്രമീകരണം വേണം
ആനൂപദേശത്തു താമസിക്കുന്നവര് കൂടുതല് മധുരരസം ഉപയോഗിച്ചാല് കഫജന്യവികാരങ്ങള്ക്കു സാദ്ധ്യത ഉണ്ട്
എഴുതി എഴുതി ബുദ്ധി മുട്ടിക്കുന്നില്ല.
ആഹാര പദാര്ത്ഥങ്ങള് പല തരം കൂട്ടി ചേര്ത്തു എല്ലാ രസങ്ങളും കിട്ടത്തക്കവണ്ണം ക്രമീകരിക്കണം
അവനവന് താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഉണ്ടാകുന്ന വസ്തു അവനവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ നിലനില്പ്പിനു യോജിച്ചവ ആയിരിക്കും.
ആരോടെങ്കിലും പഴങ്ങള് കഴിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞാല് ആദ്യം അവര് കടയില് പോയി കുറെ ഓറഞ്ചും മുന്തിരിയും ആപ്പിളും വാങ്ങി കൊണ്ടു വരും
എന്താ ശരി അല്ലെ?
നല്ല പഴങ്ങള് അല്ലെ?
ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കുക
പ്രകൃതിയ്ക്ക് ശരി എന്താണ് എന്നു നമ്മെക്കാള് നന്നായി അറിയാം. അതുകൊണ്ട് അത് നല്ല വേനല് കാലത്ത് തണ്ണിമത്തയും മാങ്ങയും നിരനിരയായി കുലകുലയായി ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്നു.
വേനലില് വശം കെടുന്ന ജീവികള്ക്ക് ആഹരിക്കാന് പ്രകൃതി ദത്തമായ ഭക്ഷണം ഇവയാണ്.
"ഋതുഫലം സമര്പ്പയാമി" കേട്ടിട്ടുണ്ടൊ? അഗ്നിക്കു ഹോമിക്കേണ്ടത് ഇതാണ്. അഗ്നി അവനവന്റെ ശരീരത്തിനുള്ളിലെ അഗ്നിയാണ്. ഈ യജ്ഞം ആണ് അനുഷ്ടിക്കേണ്ടത്.
തണുപ്പു രാജ്യത്ത് ശരീരം ചൂടാക്കാനുള്ള സാധനം വൈന് എവിടെ നിന്നാണുണ്ടാക്കുന്നത് ?
മുന്തിരി അല്ലെ?
അതെ മുന്തിരി ചൂടു രാജ്യത്ത് കഴിച്ചാല് എങ്ങനെ ഉണ്ടാകും?
അത് കാലം നോക്കി വേണം എന്നര്ത്ഥം. വേനല് കാലത്ത് ഇഷ്ടഫലം മാങ്ങ ആണെങ്കില് തണുപ്പുകാലത്ത്- ശിശിര ഋതുവില് ഇഷ്ടഫലം മുന്തിരി ആണ്, ആപ്പിളും ആകാം.
അവ യഥാക്രമം ഉഷ്ണത്തിന്റെയും തണുപ്പിന്റെയും ആഘാതത്തില് നിന്നും ശരീരത്തിനെ രക്ഷിക്കും എന്നര്ത്ഥം.
മറിച്ചായാലോ? ദോഷമായിരിക്കും ഫലം
ചുരുക്കത്തില് പറഞ്ഞാല് അവനവന് താമസിക്കുന്നതിനു ചുറ്റുവട്ടം ഉണ്ടാകുന്ന പദാര്ത്ഥങ്ങള് ആണ് അവനവന്റെ ഇഷ്ടഭക്ഷണം. അതാണെങ്കില് കാലാനുസൃതവും ദേശാനുസൃതവും ആയിരിക്കും മറ്റൊന്നും നോക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല.
എല്ലാദിവസവും കഴിക്കരുതാത്ത പദാര്ത്ഥങ്ങളില് ആണ് ഉപ്പിനെ പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. മിക്കപ്പോഴും കഴിക്കാം പക്ഷെ എല്ലാ ദിവസവും വേണ്ട.
പഴയ ബാറ്ററിയിലെ രാസവസ്തുക്കള് പിണ്ടിയില് ഇട്ടു വളര്ത്തി എടുത്ത വാഴപ്പഴവും, യൂറിയ യില് തുകച്ചെടുത്ത പച്ചക്കറികളും, ജനിതക മാറ്റം വരുത്തിയ മറ്റു പദാര്ത്ഥങ്ങളും പഠിക്കാന് മറ്റൊരു ചരകന് ഉണ്ടാകുന്നതു വരെ അവനവന് കൃഷി ചെയ്ത പദാര്ത്ഥങ്ങള് കഴിച്ചാല് അവനവനു കൊള്ളാം.
ഇങ്ങനെ നോക്കിയാ അവസാനം പണ്ടൊരു വൈദ്യം പച്ചക്കറിക്കടയില് പോയിട്ടു അവസാനം കുറച്ച് ചിറ്റമൃതും വാങ്ങി വീട്ടില് വന്നത് ഹ ഹ ഹ :)
"എന്തെങ്കിലും പഥ്യം ഉണ്ടൊ?"
രസകരമായ വസ്തുത എന്താണെന്നു വച്ചാല് രോഗി ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഈ മരുന്ന് കഴിക്കുമ്പോള് ഭക്ഷണത്തില് എന്തെങ്കിലും ഒഴിവാക്കണോ എന്നാണ്
ഉപ്പ് പഥ്യം എന്നു കേട്ടാല് രോഗി മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഉപ്പ് ഒഴിവാക്കണം എന്നാണ് എന്നര്ത്ഥം.
പഥ്യം എന്ന വാക്കിനര്ത്ഥം ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്നാണ്. അതായത് ശരീരത്തിന്റെ ആ അവസ്ഥയ്ക്കു യോജിച്ചത് വേണ്ടത് എന്നൊക്കെ അര്ത്ഥം.
അതായത് രോഗിയായാലും അല്ലെങ്കിലും ശരീരത്തിനു പഥ്യമായതാണ് ഭക്ഷിക്കേണ്ടത്.
ആധുനികശാസ്ത്രം പറയുന്നതു പോലെ അല്ല ദ്രവ്യങ്ങളെ ആയുര്വേദം കാണുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആഹാരം കഴിക്കുന്ന കാര്യത്തില് ആയുര്വേദരീതിയില് നമുക്കു ചിന്തിക്കാം
എല്ലാ പ്രപഞ്ച വസ്തുക്കളെയും പോലെ ശരീരവും പഞ്ചഭൂതങ്ങളെ കൊണ്ടു നിര്മ്മിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
അപ്പോള് കഴിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെ ഭൂതഘടന ശരീരത്തിന്റെ ഭൂതഘടനയ്ക്കനുസൃതമായിരിക്കണം.
എങ്കിലേ ശരീരത്തിന് അതിന്റെ സ്വന്തം ഭൂതഘടന നിലനിര്ത്തുവാന് സാധിക്കൂ.
ദ്രവ്യങ്ങളെ ആറു തരത്തിലുള്ള സ്വാദുകള് ഉള്ളതായാണ് ആയുര്വേദം പറയുന്നത്. ആധിനികര്ക്കു നാലു രസങ്ങളേ ഉള്ളു.
ആയുര്വേദത്തില്
"രസാഃ സ്വാദമ്ലലവണ തിക്തോഷണകഷായകാഃ"
മധുരം, പുളി, ലവണം(ഉപ്പ്), കയ്പ്പ്, എരുവ്, കഷായം (ചവര്പ്പ്) എന്ന് ആറു തരം രസങ്ങളെ പറയുന്നു.
"നിത്യം സര്വരസാഭ്യാസീ സ്യാത്"
ഇവയില് ആറും എല്ലാ ദിവസവും ഉപയോഗിക്കേണ്ടതാണ്. പക്ഷെ അളവില് വ്യത്യാസം ഉണ്ട്
ശരീരപ്രകൃതിക്കനുസരിച്ചും ആഹാരദ്രവ്യങ്ങള് ക്രമീകരിക്കണം.
വാതപ്രകൃതിക്കാരന് കൂടുതല് എരുവുരസപ്രധാനമായവയോ/കഷായരസപ്രധാനമായവയൊ ഉപയോഗിച്ചാല് ശരി ആകില്ല. അവന് മധുരരസം കൂടുതല് ഉപയോഗിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
എന്നാല് കഫപ്രകൃതിക്കാരന് തിരിച്ചാണ്.
താമസിക്കുന്ന ദേശത്തിനനുസരിച്ചും ആഹാരക്രമീകരണം വേണം
ആനൂപദേശത്തു താമസിക്കുന്നവര് കൂടുതല് മധുരരസം ഉപയോഗിച്ചാല് കഫജന്യവികാരങ്ങള്ക്കു സാദ്ധ്യത ഉണ്ട്
എഴുതി എഴുതി ബുദ്ധി മുട്ടിക്കുന്നില്ല.
ആഹാര പദാര്ത്ഥങ്ങള് പല തരം കൂട്ടി ചേര്ത്തു എല്ലാ രസങ്ങളും കിട്ടത്തക്കവണ്ണം ക്രമീകരിക്കണം
അവനവന് താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഉണ്ടാകുന്ന വസ്തു അവനവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ നിലനില്പ്പിനു യോജിച്ചവ ആയിരിക്കും.
ആരോടെങ്കിലും പഴങ്ങള് കഴിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞാല് ആദ്യം അവര് കടയില് പോയി കുറെ ഓറഞ്ചും മുന്തിരിയും ആപ്പിളും വാങ്ങി കൊണ്ടു വരും
എന്താ ശരി അല്ലെ?
നല്ല പഴങ്ങള് അല്ലെ?
ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കുക
പ്രകൃതിയ്ക്ക് ശരി എന്താണ് എന്നു നമ്മെക്കാള് നന്നായി അറിയാം. അതുകൊണ്ട് അത് നല്ല വേനല് കാലത്ത് തണ്ണിമത്തയും മാങ്ങയും നിരനിരയായി കുലകുലയായി ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്നു.
വേനലില് വശം കെടുന്ന ജീവികള്ക്ക് ആഹരിക്കാന് പ്രകൃതി ദത്തമായ ഭക്ഷണം ഇവയാണ്.
"ഋതുഫലം സമര്പ്പയാമി" കേട്ടിട്ടുണ്ടൊ? അഗ്നിക്കു ഹോമിക്കേണ്ടത് ഇതാണ്. അഗ്നി അവനവന്റെ ശരീരത്തിനുള്ളിലെ അഗ്നിയാണ്. ഈ യജ്ഞം ആണ് അനുഷ്ടിക്കേണ്ടത്.
തണുപ്പു രാജ്യത്ത് ശരീരം ചൂടാക്കാനുള്ള സാധനം വൈന് എവിടെ നിന്നാണുണ്ടാക്കുന്നത് ?
മുന്തിരി അല്ലെ?
അതെ മുന്തിരി ചൂടു രാജ്യത്ത് കഴിച്ചാല് എങ്ങനെ ഉണ്ടാകും?
അത് കാലം നോക്കി വേണം എന്നര്ത്ഥം. വേനല് കാലത്ത് ഇഷ്ടഫലം മാങ്ങ ആണെങ്കില് തണുപ്പുകാലത്ത്- ശിശിര ഋതുവില് ഇഷ്ടഫലം മുന്തിരി ആണ്, ആപ്പിളും ആകാം.
അവ യഥാക്രമം ഉഷ്ണത്തിന്റെയും തണുപ്പിന്റെയും ആഘാതത്തില് നിന്നും ശരീരത്തിനെ രക്ഷിക്കും എന്നര്ത്ഥം.
മറിച്ചായാലോ? ദോഷമായിരിക്കും ഫലം
ചുരുക്കത്തില് പറഞ്ഞാല് അവനവന് താമസിക്കുന്നതിനു ചുറ്റുവട്ടം ഉണ്ടാകുന്ന പദാര്ത്ഥങ്ങള് ആണ് അവനവന്റെ ഇഷ്ടഭക്ഷണം. അതാണെങ്കില് കാലാനുസൃതവും ദേശാനുസൃതവും ആയിരിക്കും മറ്റൊന്നും നോക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല.
എല്ലാദിവസവും കഴിക്കരുതാത്ത പദാര്ത്ഥങ്ങളില് ആണ് ഉപ്പിനെ പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. മിക്കപ്പോഴും കഴിക്കാം പക്ഷെ എല്ലാ ദിവസവും വേണ്ട.
പഴയ ബാറ്ററിയിലെ രാസവസ്തുക്കള് പിണ്ടിയില് ഇട്ടു വളര്ത്തി എടുത്ത വാഴപ്പഴവും, യൂറിയ യില് തുകച്ചെടുത്ത പച്ചക്കറികളും, ജനിതക മാറ്റം വരുത്തിയ മറ്റു പദാര്ത്ഥങ്ങളും പഠിക്കാന് മറ്റൊരു ചരകന് ഉണ്ടാകുന്നതു വരെ അവനവന് കൃഷി ചെയ്ത പദാര്ത്ഥങ്ങള് കഴിച്ചാല് അവനവനു കൊള്ളാം.
ഇങ്ങനെ നോക്കിയാ അവസാനം പണ്ടൊരു വൈദ്യം പച്ചക്കറിക്കടയില് പോയിട്ടു അവസാനം കുറച്ച് ചിറ്റമൃതും വാങ്ങി വീട്ടില് വന്നത് ഹ ഹ ഹ :)
Labels:
ആയുര്വേദം
Monday, March 19, 2012
ആഹാരകാലം
ലൈഫ് സ്റ്റെയില് ഡിസൊര്ഡര് Life Style Disorders
ഇംഗ്ലീഷില് കേള്ക്കുമ്പോള് രോമാഞ്ചം വരും അല്ലെ?
ഏതാണ്ടു വല്ല്യ സംഭവം.
ഇന്നത്തെ ലോകത്തില് കാണുന്ന മിക്ക രോഗങ്ങള്ക്കും കാരണം ജീവിതചര്യയില് വന്ന മാറ്റങ്ങള് ആണ് എന്നതു തര്ക്കമറ്റ സംഗതി ആണ്
അതുകൊണ്ട് രോഗം വരാതെ എങ്ങനെ ശരീരത്തെ കാക്കാം എന്നറിയണ്ടെ?
അതല്ല ഒരു പടി കൂടി കടന്ന് ശരീരത്തെ എങ്ങനെ ആരോഗ്യം ഉള്ളതായി സൂക്ഷിക്കാം എന്നറിയണ്ടെ?
രോഗം ഇല്ലാഴിക അല്ല ആരോഗ്യം.
ആയുര്വേദം സ്വസ്ഥവൃത്തം എന്ന ഒരു പ്രകരണം തന്നെ ഇതിനായി മാറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു.
അതില് വളരെ വിശദം ആയി പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നതില് നിന്നും നമുകാവശ്യമുള്ള ചില സംഗതികള് ഇവിടെ പറയുവാന് ശ്രമിക്കാം
ആഹാരം വിഹാരം എന്ന രണ്ടു വൃത്തികള് ആണ് പ്രതിപാദ്യവിഷയം.
ആഹാരം - സാധാരണ അര്ത്ഥം തന്നെ നാം എന്തു കഴിക്കുന്നു.
വിഹാരം നമ്മുടെ ദൈനം ദിന ചര്യകള്
ആദ്യമായി ആഹാരം ശ്രദ്ധിക്കാം
ആഹാരം ഇന്നത്തെ കണക്കിന് എങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ് പറയുന്നത്?
ബ്രേക് ഫാസ്റ്റ് ഒരിക്കലും ഒഴിവാക്കരുത്. തുടങ്ങി ആധുനിക വിജ്ഞാനം പറയുന്നത് കേട്ടിരിക്കുമല്ലൊ
എന്നാല് ആയുര്വേദം പറയുന്ന രീതി വ്യത്യസ്ഥം ആണ്
ചരകന് വിവിധാശിതപീതീയം വിമാനസ്ഥാനം തുടങ്ങി പലയിടത്തായി പറഞ്ഞവ കുറച്ചു കൂടി ലളിതം ആക്കി
വാഗ്ഭടന് മാത്രാശിതീയം എന്ന ഒരു അദ്ധ്യായം ഇതു പറയാന് വേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചു.
അതില് എന്തൊക്കെയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്നു നോക്കാം
ആഹാരം
1. എപ്പോള് കഴിക്കണം
2. എന്തു കഴിക്കണം
3. എത്ര കഴിക്കണം
4. എങ്ങനെ കഴിക്കണം
എപ്പോള് കഴിക്കണം
ആഹാരകാലം രണ്ടാണ് പഴയവര് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്
"സായം പ്രാതര്മ്മനുഷ്യാണാം ഭോജനം വിധിനിര്മ്മിതം"
അല്ലാതെ മൂന്നു നേരവും നാലു നേരവും കഴിക്കാന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
പക്ഷെ കാലത്തും വൈകുന്നേരവും ഭക്ഷണം കഴിക്കണം എന്നല്ല വിധി
മുന്പു കഴിച്ച ആഹാരം ദഹിച്ചതിനു ശേഷമേ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് പാടുള്ളു
നാം അവിയല് ഉണ്ടാക്കുമ്പോള് പകുതി വെന്ത അവിയലിലേക്ക് കുറച്ചു കൂടി പച്ച കഷണങ്ങള് ചേര്ക്കാറുണ്ടൊ?
ചേര്ത്താല് എന്തു സംഭവിക്കും?
അവിയല് കൊള്ളുകയില്ല അത്ര തന്നെ
അല്ലെങ്കില് അരി പകുതി വേവാകുമ്പോള് കുറച്ചു കൂടി അരി ഇട്ടാല് ചോര് എങ്ങനിരിക്കും?
ഇതെ പോലെ ശരീരത്തിനുള്ളില് ഒരിക്കല് എത്തിപ്പെട്ട ആഹാരപദാര്ത്ഥത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞാല്, അതു പൂര്ത്തിയായി ആമാശയത്തില് നിന്നും ഒഴിവാകുന്നതിനു മുന്പായി മറ്റൊരു പദാര്ത്ഥം കഴിച്ചാല്, ശരിയായ ദഹനപ്രക്രിയ നടക്കില്ല.
ഈ ശരിയായ എന്ന പ്രയോഗം ശ്രദ്ധിക്കണം.
അല്പം കുറച്ച് എന്തെങ്കിലും ചെന്നാല് ചിലപ്പോള് ശരീരം അതിനെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒതുക്കി കൊള്ളും.
പക്ഷെ ചില ഘട്ടങ്ങളില് ആദ്യം കഴിച്ച ആഹാരത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയയും ആയി പൊരുത്തപ്പെടാത്ത വസ്തു ആണ് ചെല്ലുന്നത് എങ്കില് ശരീരം മറ്റൊരു രീതിയില് പ്രതികരിക്കും
എങ്ങനെ?
മൊത്തം സാധനവും പുറം തള്ളും ഛര്ദ്ദിയായിരിക്കും ചിലപ്പോള്
അഥവാ അമാശയത്തില് നിന്നും കുറച്ചു താഴേക്കു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കില് വയറിളക്കവും ഉണ്ടായി എന്നു വരും.
അതു പോയി തീര്ന്നാല് സുഖമാക്കയും ചെയ്യും. എന്നാല് നാം എന്താണു ചെയ്യുക?
ഓട്ടമായി ആശുപത്രിയിലേക്ക്.
ഗുളിക വിഴുങ്ങുന്നു
അതും പുറമെ വരുന്നു ഉടന് കുത്തിവയ്പ്പായി. പിന്നെ ഡ്രിപ് ആയി
ഇതിനിടയില് ഉള്ളതെല്ലാം ഛര്ദ്ദിയായും വയറിളക്കമായും പുറമെ പോകുന്നതിനാല് രോഗി സുഖപ്പെടുന്നു, രക്ഷപെടുന്നു. കൂട്ടത്തില് ആശുപത്രിക്കാരും രക്ഷപെടുന്നു.
എല്ലാ ഛര്ദ്ദിയും വയറിളക്കവും അല്ല ഇവിടെ പറഞ്ഞത്. കാലം തെറ്റി വേണ്ടാത്ത ഭക്ഷണം കഴിച്ചതു കൊണ്ടുണ്ടാകുന്നതാണ്.
പക്ഷെ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ഒന്നു കൂടി സൂക്ഷിക്കണം ഹോട്ടലില് പോയാല് മൂന്നു ദിവസം പഴക്കമുള്ളതും പുളിച്ചതും വളിച്ചതും എല്ലാം കിട്ടിയേക്കും. അതു കഴിച്ചുണ്ടാകുന്നതാണെങ്കില് ആശുപത്രിയില് പോയേക്കണെ ഇല്ലെങ്കില് ചിലപ്പോല് വിവരം അറിയും.
അപ്പോള് പറഞ്ഞു വന്നത് കാലം തെറ്റി കഴിക്കുന്ന കാര്യം
അതിനെ "വിഷമാശനം" എന്നു ആയുര്വേദം വിളിക്കും
" അകാലേ ബഹു വാല്പം വാ ഭുക്തം തു വിഷമാശനം"
അകാലത്തില് - അതായത് വേണ്ട സമയത്തല്ലാതെ കുറച്ചോ കൂടുതലൊ ആയി എന്തു കഴിക്കുന്നതും വിഷമാശനം എന്നു പറയപ്പെടുന്നു.
എങ്കില് എന്താണ് ശരിയായ ആഹാരകാലം?
"വിസൃഷ്ടെ വിണ്മൂത്രെ ഹൃദി സുവിമലെ ദോഷെ സ്വപഥഗേ
വിശുദ്ധെ ചോദ്ഗാരെ ക്ഷുദുപഗമെ വാതേനുസരതി
തഥഗ്നാവുദ്രിക്തെ വിശദകരണെ ദേഹെ ച സുലഘൗ
പ്രയുഞ്ജീതാഹാരം വിധിനിയമിതഃ കാലഃ സ ഹി മതഃ"
ഇത്രയും കാര്യങ്ങള് നോക്കണം
മലമൂത്രവിസര്ജ്ജനം നടന്നിരിക്കണം
ഹൃദയവൈമല്യം ഉണ്ടാകണം
ദോഷങ്ങള് സ്വപഥ സഞ്ചാരികള് ആയിരിക്കണം
ഉദ്ഗാരം ശുദ്ധമായിരിക്കണം
വിശപ്പുണ്ടായിരിക്കണം
വാതാനുലോമ്യം ഉണ്ടാകണം
അഗ്നി ദീപ്തമായിരിക്കണം
ഇന്ദ്രിയങ്ങള് തെളിഞ്ഞിരിക്കണം
ദേഹം ലഘുവായിരിക്കണം
ഇതൊക്കെ വൈദ്യന് പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ട കാര്യം.
സാധാരണ ഒരാള് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്
വിശപ്പുണ്ടായിരിക്കണം.
മുന്പു ആഹാരം കഴിച്ചത് കുറഞ്ഞത് മൂന്നു മണിക്കൂര് എങ്കിലും മുന്പായിരിക്കനം.
ഏമ്പക്കം വരുന്നെങ്കില് അതില് മുന്പു കഴിച്ച ആഹാരത്തിന്റെ ഗന്ധം ഉണ്ടാകരുത്.
ശരീരതളര്ച്ച ഉണ്ടായിരിക്കരുത്- ലഘുത്വം വേണം.
എന്നാല് ഇന്നു നാം കാണുന്നതോ?
അമ്മമാരും അച്ഛന്മാരും ടൈം ടേബിള് വച്ചല്ലെ അടിച്ചു തീറ്റിക്കുന്നത്
വളര്ന്നാലൊ?
മീറ്റിംഗ് - ഇടയ്ക്കിടക്ക് ചായ , വറുത്തത് , പൊരിച്ചത്, മിക്സ്ചര്, തേങ്ങാക്കൊല മാങ്ങാത്തൊലി
കാലത്ത് വീട്ടില് നിന്നും കഴിച്ച ലഘു ഭക്ഷണം അകത്തു കിടന്നു കരയും. അതിനു മുകളിലേക്ക് ആണ് ഈ വഹകള്
രണ്ടു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടെങ്കില് പരയണ്ടാ
ഇനി അതുമല്ല വീട്ടില് ചൊറിയും കുത്തി ഇരിക്കുന്ന സമയത്തോ
ടി വി തുറന്നു
കയ്യില് ഒരു പൊതി എടുത്തു
വിഡ്ഢിപ്പെട്ടി എന്ന പേര് അന്വര്ത്ഥമാക്കി കൊണ്ട് അതിനു മുന്നില് ഇരുന്നു തീറ്റ. കപ്പലണ്ടിയോ ചിപ്സൊ എന്തു കുന്തമായാലും
അല്ല ഇതൊക്കെ കൊണ്ടല്ലെ ആശുപത്രികള് നിലനില്ക്കുന്നത്. ലക്ഷോപലക്ഷം ആളുകള് അതു കൊണ്ടല്ലെ ജീവിക്കുന്നത് നടക്കട്ടെ
സാറന്മാരെ ആഹാരകാലം നോക്കിയെ ഇനി കഴിക്കാവെ.
ബാക്കി മൂന്നെണ്ണം പിന്നാലെ എഴുതാം എല്ലാം കൂടി ദഹനക്കേടാകണ്ടാ
ഇംഗ്ലീഷില് കേള്ക്കുമ്പോള് രോമാഞ്ചം വരും അല്ലെ?
ഏതാണ്ടു വല്ല്യ സംഭവം.
ഇന്നത്തെ ലോകത്തില് കാണുന്ന മിക്ക രോഗങ്ങള്ക്കും കാരണം ജീവിതചര്യയില് വന്ന മാറ്റങ്ങള് ആണ് എന്നതു തര്ക്കമറ്റ സംഗതി ആണ്
അതുകൊണ്ട് രോഗം വരാതെ എങ്ങനെ ശരീരത്തെ കാക്കാം എന്നറിയണ്ടെ?
അതല്ല ഒരു പടി കൂടി കടന്ന് ശരീരത്തെ എങ്ങനെ ആരോഗ്യം ഉള്ളതായി സൂക്ഷിക്കാം എന്നറിയണ്ടെ?
രോഗം ഇല്ലാഴിക അല്ല ആരോഗ്യം.
ആയുര്വേദം സ്വസ്ഥവൃത്തം എന്ന ഒരു പ്രകരണം തന്നെ ഇതിനായി മാറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു.
അതില് വളരെ വിശദം ആയി പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നതില് നിന്നും നമുകാവശ്യമുള്ള ചില സംഗതികള് ഇവിടെ പറയുവാന് ശ്രമിക്കാം
ആഹാരം വിഹാരം എന്ന രണ്ടു വൃത്തികള് ആണ് പ്രതിപാദ്യവിഷയം.
ആഹാരം - സാധാരണ അര്ത്ഥം തന്നെ നാം എന്തു കഴിക്കുന്നു.
വിഹാരം നമ്മുടെ ദൈനം ദിന ചര്യകള്
ആദ്യമായി ആഹാരം ശ്രദ്ധിക്കാം
ആഹാരം ഇന്നത്തെ കണക്കിന് എങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ് പറയുന്നത്?
ബ്രേക് ഫാസ്റ്റ് ഒരിക്കലും ഒഴിവാക്കരുത്. തുടങ്ങി ആധുനിക വിജ്ഞാനം പറയുന്നത് കേട്ടിരിക്കുമല്ലൊ
എന്നാല് ആയുര്വേദം പറയുന്ന രീതി വ്യത്യസ്ഥം ആണ്
ചരകന് വിവിധാശിതപീതീയം വിമാനസ്ഥാനം തുടങ്ങി പലയിടത്തായി പറഞ്ഞവ കുറച്ചു കൂടി ലളിതം ആക്കി
വാഗ്ഭടന് മാത്രാശിതീയം എന്ന ഒരു അദ്ധ്യായം ഇതു പറയാന് വേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചു.
അതില് എന്തൊക്കെയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്നു നോക്കാം
ആഹാരം
1. എപ്പോള് കഴിക്കണം
2. എന്തു കഴിക്കണം
3. എത്ര കഴിക്കണം
4. എങ്ങനെ കഴിക്കണം
എപ്പോള് കഴിക്കണം
ആഹാരകാലം രണ്ടാണ് പഴയവര് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്
"സായം പ്രാതര്മ്മനുഷ്യാണാം ഭോജനം വിധിനിര്മ്മിതം"
അല്ലാതെ മൂന്നു നേരവും നാലു നേരവും കഴിക്കാന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
പക്ഷെ കാലത്തും വൈകുന്നേരവും ഭക്ഷണം കഴിക്കണം എന്നല്ല വിധി
മുന്പു കഴിച്ച ആഹാരം ദഹിച്ചതിനു ശേഷമേ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് പാടുള്ളു
നാം അവിയല് ഉണ്ടാക്കുമ്പോള് പകുതി വെന്ത അവിയലിലേക്ക് കുറച്ചു കൂടി പച്ച കഷണങ്ങള് ചേര്ക്കാറുണ്ടൊ?
ചേര്ത്താല് എന്തു സംഭവിക്കും?
അവിയല് കൊള്ളുകയില്ല അത്ര തന്നെ
അല്ലെങ്കില് അരി പകുതി വേവാകുമ്പോള് കുറച്ചു കൂടി അരി ഇട്ടാല് ചോര് എങ്ങനിരിക്കും?
ഇതെ പോലെ ശരീരത്തിനുള്ളില് ഒരിക്കല് എത്തിപ്പെട്ട ആഹാരപദാര്ത്ഥത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞാല്, അതു പൂര്ത്തിയായി ആമാശയത്തില് നിന്നും ഒഴിവാകുന്നതിനു മുന്പായി മറ്റൊരു പദാര്ത്ഥം കഴിച്ചാല്, ശരിയായ ദഹനപ്രക്രിയ നടക്കില്ല.
ഈ ശരിയായ എന്ന പ്രയോഗം ശ്രദ്ധിക്കണം.
അല്പം കുറച്ച് എന്തെങ്കിലും ചെന്നാല് ചിലപ്പോള് ശരീരം അതിനെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒതുക്കി കൊള്ളും.
പക്ഷെ ചില ഘട്ടങ്ങളില് ആദ്യം കഴിച്ച ആഹാരത്തിന്റെ ദഹനപ്രക്രിയയും ആയി പൊരുത്തപ്പെടാത്ത വസ്തു ആണ് ചെല്ലുന്നത് എങ്കില് ശരീരം മറ്റൊരു രീതിയില് പ്രതികരിക്കും
എങ്ങനെ?
മൊത്തം സാധനവും പുറം തള്ളും ഛര്ദ്ദിയായിരിക്കും ചിലപ്പോള്
അഥവാ അമാശയത്തില് നിന്നും കുറച്ചു താഴേക്കു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കില് വയറിളക്കവും ഉണ്ടായി എന്നു വരും.
അതു പോയി തീര്ന്നാല് സുഖമാക്കയും ചെയ്യും. എന്നാല് നാം എന്താണു ചെയ്യുക?
ഓട്ടമായി ആശുപത്രിയിലേക്ക്.
ഗുളിക വിഴുങ്ങുന്നു
അതും പുറമെ വരുന്നു ഉടന് കുത്തിവയ്പ്പായി. പിന്നെ ഡ്രിപ് ആയി
ഇതിനിടയില് ഉള്ളതെല്ലാം ഛര്ദ്ദിയായും വയറിളക്കമായും പുറമെ പോകുന്നതിനാല് രോഗി സുഖപ്പെടുന്നു, രക്ഷപെടുന്നു. കൂട്ടത്തില് ആശുപത്രിക്കാരും രക്ഷപെടുന്നു.
എല്ലാ ഛര്ദ്ദിയും വയറിളക്കവും അല്ല ഇവിടെ പറഞ്ഞത്. കാലം തെറ്റി വേണ്ടാത്ത ഭക്ഷണം കഴിച്ചതു കൊണ്ടുണ്ടാകുന്നതാണ്.
പക്ഷെ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ഒന്നു കൂടി സൂക്ഷിക്കണം ഹോട്ടലില് പോയാല് മൂന്നു ദിവസം പഴക്കമുള്ളതും പുളിച്ചതും വളിച്ചതും എല്ലാം കിട്ടിയേക്കും. അതു കഴിച്ചുണ്ടാകുന്നതാണെങ്കില് ആശുപത്രിയില് പോയേക്കണെ ഇല്ലെങ്കില് ചിലപ്പോല് വിവരം അറിയും.
അപ്പോള് പറഞ്ഞു വന്നത് കാലം തെറ്റി കഴിക്കുന്ന കാര്യം
അതിനെ "വിഷമാശനം" എന്നു ആയുര്വേദം വിളിക്കും
" അകാലേ ബഹു വാല്പം വാ ഭുക്തം തു വിഷമാശനം"
അകാലത്തില് - അതായത് വേണ്ട സമയത്തല്ലാതെ കുറച്ചോ കൂടുതലൊ ആയി എന്തു കഴിക്കുന്നതും വിഷമാശനം എന്നു പറയപ്പെടുന്നു.
എങ്കില് എന്താണ് ശരിയായ ആഹാരകാലം?
"വിസൃഷ്ടെ വിണ്മൂത്രെ ഹൃദി സുവിമലെ ദോഷെ സ്വപഥഗേ
വിശുദ്ധെ ചോദ്ഗാരെ ക്ഷുദുപഗമെ വാതേനുസരതി
തഥഗ്നാവുദ്രിക്തെ വിശദകരണെ ദേഹെ ച സുലഘൗ
പ്രയുഞ്ജീതാഹാരം വിധിനിയമിതഃ കാലഃ സ ഹി മതഃ"
ഇത്രയും കാര്യങ്ങള് നോക്കണം
മലമൂത്രവിസര്ജ്ജനം നടന്നിരിക്കണം
ഹൃദയവൈമല്യം ഉണ്ടാകണം
ദോഷങ്ങള് സ്വപഥ സഞ്ചാരികള് ആയിരിക്കണം
ഉദ്ഗാരം ശുദ്ധമായിരിക്കണം
വിശപ്പുണ്ടായിരിക്കണം
വാതാനുലോമ്യം ഉണ്ടാകണം
അഗ്നി ദീപ്തമായിരിക്കണം
ഇന്ദ്രിയങ്ങള് തെളിഞ്ഞിരിക്കണം
ദേഹം ലഘുവായിരിക്കണം
ഇതൊക്കെ വൈദ്യന് പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ട കാര്യം.
സാധാരണ ഒരാള് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്
വിശപ്പുണ്ടായിരിക്കണം.
മുന്പു ആഹാരം കഴിച്ചത് കുറഞ്ഞത് മൂന്നു മണിക്കൂര് എങ്കിലും മുന്പായിരിക്കനം.
ഏമ്പക്കം വരുന്നെങ്കില് അതില് മുന്പു കഴിച്ച ആഹാരത്തിന്റെ ഗന്ധം ഉണ്ടാകരുത്.
ശരീരതളര്ച്ച ഉണ്ടായിരിക്കരുത്- ലഘുത്വം വേണം.
എന്നാല് ഇന്നു നാം കാണുന്നതോ?
അമ്മമാരും അച്ഛന്മാരും ടൈം ടേബിള് വച്ചല്ലെ അടിച്ചു തീറ്റിക്കുന്നത്
വളര്ന്നാലൊ?
മീറ്റിംഗ് - ഇടയ്ക്കിടക്ക് ചായ , വറുത്തത് , പൊരിച്ചത്, മിക്സ്ചര്, തേങ്ങാക്കൊല മാങ്ങാത്തൊലി
കാലത്ത് വീട്ടില് നിന്നും കഴിച്ച ലഘു ഭക്ഷണം അകത്തു കിടന്നു കരയും. അതിനു മുകളിലേക്ക് ആണ് ഈ വഹകള്
രണ്ടു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടെങ്കില് പരയണ്ടാ
ഇനി അതുമല്ല വീട്ടില് ചൊറിയും കുത്തി ഇരിക്കുന്ന സമയത്തോ
ടി വി തുറന്നു
കയ്യില് ഒരു പൊതി എടുത്തു
വിഡ്ഢിപ്പെട്ടി എന്ന പേര് അന്വര്ത്ഥമാക്കി കൊണ്ട് അതിനു മുന്നില് ഇരുന്നു തീറ്റ. കപ്പലണ്ടിയോ ചിപ്സൊ എന്തു കുന്തമായാലും
അല്ല ഇതൊക്കെ കൊണ്ടല്ലെ ആശുപത്രികള് നിലനില്ക്കുന്നത്. ലക്ഷോപലക്ഷം ആളുകള് അതു കൊണ്ടല്ലെ ജീവിക്കുന്നത് നടക്കട്ടെ
സാറന്മാരെ ആഹാരകാലം നോക്കിയെ ഇനി കഴിക്കാവെ.
ബാക്കി മൂന്നെണ്ണം പിന്നാലെ എഴുതാം എല്ലാം കൂടി ദഹനക്കേടാകണ്ടാ
Subscribe to:
Posts (Atom)